Ik moet je eerlijk zeggen. Een paar weken geleden overwoog ik echt een last minute naar de canarische eilanden te boeken. Het was een zaterdagochtend en het had net gevroren. Daar stond ik dan op het voetbalveld. Als scheidsrechter. Mijn handen waren, ondanks de voorzorg met handschoenen, toch aardig verkleumd. Mijn voetjes leken wel ijspegeltjes. De kou van het voetbalveld leek door de zool van mijn schoenen te snijden. (De wedstrijd erop had ik er aan gedacht snowboots te dragen en dat scheelde een hoop.) Maar eventjes op het veld had ik maar één gedachte: verlangen naar een zon!!!

De arme hummeltjes

Ik denk dat een een zonvakantie ook iets iets waar de spelers van het voetbalteam naar verlangden. Vooral mijn dochter, die zo stronteigenwijs was om haar thermo kleding niet onder haar voetbaltenue aan te trekken. Op een gegeven moment heeft ze maar met haar jas onder haar shirt aan gespeeld. De rest van het team leek net zo te lijden, zelfs enkelen nog meer, als zij. Een voetbalwedstrijd met gevoelstemperatuur vriespunt is niet leuk als je nog geen acht jaar bent. Het was een ochtend waar elke speler van beide teams wel een keer een traantje gelaten heeft. Kou en vermoeidheid waren de boosdoeners.

De tip?

Ik probeerde de kinderen ervan te overtuigen dat als je aan een warme zon denkt, je het vanzelf warmer zou krijgen. Nou, dat leek niet echt te werken. Wel had het het effect dat ik sindsdien echt uit kijk naar de zomer en zon. Zo erg dat ik overweeg om inderdaad tussendoor gewoon een tripje naar een van de Spaanse eilanden te plannen. Ons weekje Lanzarote vorig jaar was ook wel goed bevallen namelijk. Als ik daar aan terug denk, krijg ik warme gevoelens. Helaas warmt het mijn lichaam verder niet op, dus is het niet de gouden tip als je scheidsrechter bent op een koud voetbalveld. Neemt niet weg dat het wel leuk is om alvast over naderende zonvakanties te dagdromen, dus blijf het vooral doen. Of boek gewoon je reis! Dat is nog leuker!!! Enfin, nog even de winter doorkomen en de zon verwarmt ons allemaal weer.