Mag ik even zeuren? Je weet dat ik dat graag doe. Ik vind namelijk dat we met zijn allen weer een beetje aan het doorslaan zijn. Althans, het lijkt die kant op te gaan. Vorig jaar las ik al berichten over gendervrij opvoeden waarin ouders de eerste jaren na de geboorte niet zeggen of hun kind een jongen of een meisje is. Onder het mom van “dat moet het (want zo wordt een kind dan genoemd) zelf kunnen bepalen. Ik viel toen al van mijn stoel af van verbazing. Gaat dat niet een beetje ver? Je kan het ook anders aanpakken lijkt mij. Ik heb drie dochters en ze bepalen zelf wat ze aantrekken en waar ze mee spelen. Ik heb daar nooit druk op uitgeoefend. En als ze uiteindelijk liever een jongen willen zijn, wat ik betwijfel, dan is dat prima. Maar ik ga ze geen identiteitscrisis aansmeren door ze geslachtsloos te maken. Dat kan mijn inziens nooit helemaal psychisch gezond zijn. Dus genderneutraal speelgoed hoeft van mij ook echt niet

Frankrijk slaat door in genderneutraal speelgoed

Die genderneutraliteit wordt nu doorgevoerd door de politiek. In Frankrijk mag men geen onderscheid in geslacht maken als het om speelgoed gaat. Men denkt dat als meisjes teveel met barbies spelen, dit op latere leeftijd van invloed zal zijn op hun beroepskeuze. Ook zou een kind bepaald speelgoed sneller wegleggen als het doorgaans voor het andere geslacht is bedoeld. Dus Frankrijk komt met genderneutrale poppen en winkels waar alles door elkaar heen ligt. En ik vind me dat toch betuttelend! Vooral omdat ook nog eens gezegd wordt dat men seksebepaald speelgoed niet meer moet kopen. Wie bepaalt er dan nou waar mee gespeeld wordt?

Door mijn barbies heb ik dus geen carrière.

Ik dacht eerst nog dat deze onzin (mijn mening) zich beperkte tot de Fransen, maar blijkbaar vindt onze minister van Emancipatie ook dat stereotyperend speelgoed de rest van het leven van een kind beïnvloeden. De reden dus dat ik nu slecht universitair geschoold ben (geen beta studie) en parttime werk, komt dus doordat ik vroeger heel veel met de barbies heb gespeeld. Wellicht dat het hooggeschoolde nog komt, doordat ik ook groot fan van de lego ben. Maar als ik die poppen nou had laten liggen, was ik vast inmiddels hoogleraar of een CEO van een miljoenen winstgevend bedrijf geweest. Yeah right! Het was toch echt gewoon mijn keuze om minder te werken zodat ik ook van mijn kinderen kan genieten. En ik denk dat veel vrouwen, en tegenwoordig ook mannen, zo denken. Dat de minister denkt dat vrouwen in een rol gedwongen worden door het speelgoed waar ze vroeger mee speelden, vind ik persoonlijk juist een denigrerende manier van denken over ons dames. Immers zegt ze dus ergens dat we niet intelligent genoeg zijn om onze eigen beslissingen te nemen en dat het komt door de speelgoedkeuze in onze jeugd.

Let it go!

Mijn punt is dus dat we kinderen lekker kinderen moeten laten zijn. Ze kunnen zelf bepalen waar ze mee willen spelen. En ik ga ervan uit dat de grote mensen volwassen genoeg kunnen zijn om te accepteren dat hun dochter graag met de Kapla bouwt en hun zoon de barbies heeft ontdekt, dus dat genderneutraal speelgoed echt niet hoeft. Lieve minister van emancipatie, als je je ergens druk over wil maken, dan zijn er vast meer dringende zaken te verzinnen dan stereotyperend speelgoed. Meisjes houden nou eenmaal meer van moedertje spelen dan jongens. Het zit in hun natuur. Laat het los!

Gerelateerde posts:

Elke nieuwe moeder vergeet een keer luiers mee te nemen De luizenmoeder in het echte leven: de traktatie vieze nagelsVieze nageltjes? Dit kan er gebeuren! Het einde van het schooljaar