Onze fotokaart nieuwjaarstraditie

Wij doen niet meer aan kerstkaarten. De afgelopen jaren hebben we deze traditie volledig aan ons voorbij laten gaan. Wij doen gewoon aan nieuwjaarskaarten. Ja PostNL, geen zorgen, want we spekken je nog steeds ieder jaar. Waarom we pas na de jaarwisseling kaarten versturen en niet daarvoor? Omdat we graag anders zijn dan iedereen. Hoe leuk is het om na de feestsdagen, als je weer in je dagelijkse sleur gaat verkeren, blij verrast wordt met een vrolijk kaartje van ons met een nieuwjaarswens?

De voorbereiding voor de fotokaart

Aangezien ik zelf altijd enorm blij wordt van fotokaarten, verstuur ik deze traditiegetrouw ook zelf als nieuwjaarskaart. Maar dat heeft altijd wel wat voeten in de aarde qua voorbereiding. Ik moet namelijk eerst bedenken wat ik de meisjes aan ga doen. Het is het leukste als ze alle vier iets van dezelfde kleding dragen, dus daar ga ik in september ongeveer al naar op zoek. Dit jaar slaagde ik bij de Hema. Dan moet ik een ochtend of middag prikken waarvan ik weet dat ze niet uitgeput zullen zijn. Vervolgens moet ik een stellage opbouwen waar ze naast elkaar kunnen zitten. En dan nog de foto zelf maken! Het is verdraaid lastig om vier meisjes leuk lachend op de foto te krijgen. Na vijf minuten zijn ze er vaak al klaar mee of komen de eerste peacetekens of duimen omhoog tevoorschijn. Die wil ik uiteraard niet op de foto hebben. Dit jaar heb ik gewoon chocolade beloofd en daarmee leken ze enigszins mee te werken. Ik was in ieder geval na 40 foto’s klaar in tegenstelling tot de 90 het jaar daarvoor.

De drukker

Dit jaar heb ik de fotokaarten laten drukken door Studentendrukwerk. En het is wat mij betreft zeker een aanrader. Het software programma waar je je kaart in bewerkt is vrij eenvoudig. Het heeft iets minder mogelijkheden dan de echte kaartendrukkers, maar voor mij was er wel voldoende mogelijk. En qua prijs is studentendrukwerk toch wel echt aantrekkelijk. Ik denk dat ik ongeveer een derde kwijt was van wat ik normaliter uit gaf aan een fotokaart. Het enige wat ik wel oprecht miste, waren de gekleurde enveloppen. Verder was het voor mij zeker voor herhaling vatbaar. Zeker omdat ik alles binnen twee dagen binnen had! (Ze kunnen trouwens ook posters bedrukken!)

De sortering

De grootste klus, na het schieten van de foto, was de adressering op de enveloppen. Ruim 150 adresjes heb ik zitten pennen in een dag tijd. Ja, ik weet dat je ook etiketten printen kan, maar ik vind dat minder persoonlijk. Dus ga ik er jaarlijk voor zitten en schrijf ik mij suf. De meiden wilden mij wel helpen met het verdere werk. De een stopte een kaart in elke envelop, de ander plakte een postzegel erop. Deze heb ik trouwens ook gepersonaliseerd, dus met eigen logo. Is the finishing touch! Vervolgens heeft de oudste alle enveloppen op volgorde van postcode gelegd. Zo konden we checken of er geen dubbele bij zaten en was het makkelijker in de brievenbus te doen. Het was een gezellig klusje zo met zijn drieën. En geef nou toe, het resultaat mag er zijn toch?