Ik houd van slechte Hollywood films waarin vrouwen bevallen alsof hun hele lichaam uit elkaar wordt gereten. Vooral het drama en gekrijs waarmee dat gepaard gaat. Ik had me er op verheugd ook eens lekker los te gaan tijdens mijn bevallingen. Deze droom werd al snel door de grond in geboord door mijn verloskundige. Zij vertelde mij, dat ik geen energie aan gegil of gekrijs mocht verspillen. En ik wilde juist zo graag eens ongegeneerd de boel bij elkaar gillen! Tijdens de bevalling heb ik daarom toch een keer heel hard gevloekt. Het moest gewoon even. Mijn kreet was helemaal op de gang te horen, want de verpleegsters hebben het woord voor woord kunnen herhalen. Maar wat voelde dat heerlijk!!!  Wel van korte duur, want ik werd gelijk belerend toegesproken door de verloskundige, dat ik mijn energie niet zo moest verspillen. Zucht. De rest van de bevalling heb ik dus ook niet meer gevloekt, althans niet meer hardop. De teksten die door mijn hoofd gingen zijn echter niet geschikt om op papier te zetten, dus verzin daar zelf maar wat bij.

Vrouwelijke monsters worden we

Als verloskundige of arts bij een bevalling aanwezig zijn is eigenlijk levensgevaarlijk. Ik heb nu al van meerdere vrouwen gehoord, dat zij dreigende uitspraken hebben gedaan tussen de weeën door en een enkeling heeft ook daadwerkelijk een trap of dreun verkocht. Nou kan ik me die behoefte ook wel heel goed voorstellen. Toen de gynaecoloog assistent, na de bevalling van Veerle, ongevraagd en onaangekondigd mijn baarmoeder wilde schoonpoetsen met haar handen wilde ook ik haar een enorme rottrap verkopen. De pijn en shock overheersten op dat moment, maar ze heeft duidelijk aangevoeld dat zij even niet meer in mijn buurt moest komen. Ik heb haar namelijk niet meer aan mijn bed gezien, Tijdens de bevalling zelf was ik de rust zelve. Het enige dat ik heb geroepen was, dat ze gewoon de knip er in moesten zetten. Ik was er namelijk al klaar mee na de tweede perswee. Die knip heb ik, ondanks mijn verzoek, niet gekregen. Maar ja, Veerle was er ook uit binnen tien minuten uit, dus echt nodig was het ook niet.

Nog meer hilarische uitspraken

Een vriendinnetje vertelde mij, dat zij had geroepen tegen haar man, dat hij haar nooit meer zou mogen aanraken. Een ander riep, dat het volgende kind geadopteerd werd. Ik was erg nieuwsgierig geworden of er meer vrouwen waren, die wat hadden uitgeroepen tijdens de bevalling. Ik heb de vraag uitgezet en kreeg een aantal leuke reacties binnen, die ik echt met jullie wil delen. Dit is wat vrouwen daadwerkelijk gezegd hebben tussen de weeën en het persen door:

  • “Oprotten met die !…! camera, ik moet persen”
  • “Ik kan niet meer” (bij 8 cm ontsluiting)
  • “Dit is jouw schuld”
  • “Kan ik me nog bedenken?”
  • “Sodemieter op met je pfff pfff” (toen mijn moeder me ging vertellen hoe ik moest puffen)
  •  “mamaaaaaaaa”
  • “Kutwijf”(tegen de verloskundige voor het zetten van de knip)
  • “Nee, dit ga ik niet doen”
  • “Nu haal je die vingers er uit of ik flip hem de pan uit”
  • “Rot op met die putlucht” (iemand was in mijn gezicht aan het puffen)
  • “Het gaat echt niet passen”
  • “Als je nog meer kinderen wil, dan bestel je maar Chinezen”.
  • “Snij dat kind er maar uit!”
  • “Ik haat ik alle mannen, die het in hun hoofd halen om een vrouw zwanger te maken”.
  • Ik zou een ruggenprik krijgen bij de bevalling,maar ik kreeg op de verkoever ineens mega persweeën. Eerst werd ik heel naar en zei ik dat ik moest kotsen en dat die verpleegster maar gauw aan de kant moest gaan. Maar dat deed ze dus niet en ik heb over haar heen gespuugd,
  • Toen ze mijn vliezen gingen breken kwam de stagiaire dat wel even doen. Hij legde me uit dat hij een hengeltje had, waarop ik zei: “hengel maar een eindje weg, altijd prijs!”
  • “Heilige moeder Maria”
  • Ik heb de zuster geslagen nadat ze vertelde dat ik HIER moest persen en twee vingers ineens zo hard naar binnen gingen, dat ik het boven de persweeën uit voelde.
  • Ik riep dat ik zo’n medelijden had met mijn vis (die had er die nacht daarvoor wel 30 jonkies gekregen)
  • “Hoe weet jij dat nou?” tegen mijn man, die me vertelde dat het allemaal wel meeviel.
  • “Kunnen jullie niet gelijk even alles strak trekken?” (tijdens een keizersnede)
  • “Ik krijg een blaasontsteking door jou.” (altijd weer die vingers er in)
  • “Je weet niet waar je het over hebt!” (tegen de 20jarige stagiaire, dus heel begrijpelijk)
  • “Waarom doen die klote weeënremmers het niet?”
  • “Knip die BH maar kapot. Ze moet er uit!”  (rare plek voor een bh als dat de uitgang tot dan toe belemmert)
  • “Ik wil een puppy!” (Eh……..)
  • “Als ze nu niet stopt, flikker ik haar over het balkon!” (arme verloskundige)
  • “Zie je haartjes? Trek hem er uit dan! Laat maar, ik doe het zelf wel.” (Dat van die haartjes dacht ik ook toen. Dat zelf doen is nooit in mij opgekomen)
  • “Dat jullie allemaal zo staan te kijken helpt niet!”
  • “Heb jij wel een diploma?” (tegen de anesthesist die voor de zoveelste keer mis prikte)
  • “Haal dat lelijke schilderij van de muur!” (en daar werd gehoor aan gegeven)
  • “Je hebt geen idee waar je het over hebt!” (tegen de aanstaande oma)
  • “Ik snap nu waarom koeien loeien”. (Eh………)
  • “Ik vind het genoeg geweest. Ik ga nu naar huis.” (waarop de betreffende dame haar benen dicht deed, terwijl het hoofdje van de kleine er al uit was)

Het viel me op, dat er zoveel vrouwen om hun moeder gevraagd hebben. Daarnaast bleek het toch echt dat eigenlijk alle vrouwen een gruwelijke hekel hadden aan het moment dat even het aantal centimeters ontsluiting gecheckt moest worden. Zelf vond ik dat ook echt verschrikkelijk. Was je net zo lekker bezig die stomme weeën op te vangen, haalde de arts je uit je uiterste concentratie voor een vaginaal touché’tje!

Verder zijn er veel aanstaande papa’s en verloskundigen voor van alles en nog wat uitgescholden. Blijkbaar veranderen wij vrouwen in grof gemonde wezens als het op bevallen aan komt. Het is in ieder geval duidelijk, dat er niet voor gedaan moet worden hoe er gepuft moet worden en zeker niet als er dan in het gezicht geademd wordt van de lijdende vrouw. Dus mannen, ook geen knoflook eten de avond ervoor! En onderga het allemaal maar gewoon, want uiteindelijk houden we (meestal) wel nog gewoon van jullie.

Gerelateerde posts:

Mijn vader was bij de bevalling Ze is geboren met meconium in de longen De kraamverzorgsters delen hun meest bizarre momenten matrasbeschermer waterdicht2 redenen waarom een matrasbeschermer altijd nodig is