Als verloskundige of arts bij een bevalling aanwezig zijn is eigenlijk levensgevaarlijk. Ik heb nu al van meerdere vrouwen gehoord, dat zij dreigende uitspraken hebben gedaan tussen de weeën door en een enkeling heeft ook daadwerkelijk een trap of dreun verkocht. Nou kan ik me die behoefte ook wel heel goed voorstellen. Toen de gynaecoloog assistent, na de bevalling van Veerle, ongevraagd en onaangekondigd mijn baarmoeder wilde schoonpoetsen met haar handen wilde ook ik haar een enorme rottrap verkopen. De pijn en shock overheersten op dat moment, maar ze heeft duidelijk aangevoeld dat zij even niet meer in mijn buurt moest komen. Ik heb haar namelijk niet meer aan mijn bed gezien, Tijdens de bevalling zelf was ik de rust zelve. Het enige dat ik heb geroepen was, dat ze gewoon de knip er in moesten zetten. Ik was er namelijk al klaar mee na de tweede perswee. Die knip heb ik, ondanks mijn verzoek, niet gekregen. Maar ja, Veerle was er ook uit binnen tien minuten uit, dus echt nodig was het ook niet.

Lees ook: bizarre uitspraken vanuit het kraambed

Bevallingen blijven wat dat betreft een bijzonder gebeuren waarbij de emoties nog best hoop kunnen oplopen. In het begin van dit jaar had ik een lijstje online had gezet met daarin rare uitspraken van bevallende vrouwen. Hier op ontving ik zoveel reacties dat er kort daarna een tweede deel volgde. Inmiddels heb ik weer tig reacties binnen gekomen, dat een deel drie niet kon uitblijven. Ik deel vandaag de meest bizarre met je:

  • “Kunnen jullie niet gelijk even alles strak trekken?” (tijdens een keizersnede)
  • “Ik krijg een blaasontsteking door jou.” (altijd weer die vingers er in)
  • “Je weet niet waar je het over hebt!” (tegen de 20jarige stagiaire, dus heel begrijpelijk)
  • “Waarom doen die klote weeënremmers het niet?”
  • “Knip die BH maar kapot. Ze moet er uit!”  (rare plek voor een bh als dat de uitgang tot dan toe belemmert)
  • “Ik wil een puppy!” (Eh……..)
  • “Als ze nu niet stopt, flikker ik haar over het balkon!” (arme verloskundige)
  • “Zie je haartjes? Trek hem er uit dan! Laat maar, ik doe het zelf wel.” (Dat van die haartjes dacht ik ook toen. Dat zelf doen is nooit in mij opgekomen)
  • “Dat jullie allemaal zo staan te kijken helpt niet!”
  • “Heb jij wel een diploma?” (tegen de anesthesist die voor de zoveelste keer mis prikte)
  • “Haal dat lelijke schilderij van de muur!” (en daar werd gehoor aan gegeven)
  • “Je hebt geen idee waar je het over hebt!” (tegen de aanstaande oma)
  • “Ik snap nu waarom koeien loeien”. (Eh………)
  • “Ik vind het genoeg geweest. Ik ga nu naar huis.” (waarop de betreffende dame haar benen dicht deed, terwijl het hoofdje van de kleine er al uit was)

Het viel me weer op, dat er zoveel vrouwen om hun moeder gevraagd hebben. Daarnaast bleek het toch echt dat eigenlijk alle vrouwen een gruwelijke hekel hadden aan het moment dat even het aantal centimeters ontsluiting gecheckt moest worden. Zelf vond ik dat ook echt verschrikkelijk. Was je net zo lekker bezig die stomme weeën op te vangen, haalde de arts je uit je uiterste concentratie voor een vaginaal touché’tje!

Wat vond jij het ergste deel van de bevalling? En heb je nog iets raars uitgekraamd gedurende de gehele exercitie? Ik ben benieuwd!

Zie ook deel 1 en deel 2 van uitspraken tijdens bevallingen.