Stiekem had ik er al weken naar uitgekeken en gisteravond was het dan zo ver: de première van Mamma Mia  “Here we go again”. Samen met drie lieve bloggersvriendinnetjes gingen we in vol ornaat naar Amsterdam om samen met bekend Nederland van het tweede deel van de soort van ABBA  film te genieten. En wat was het een top avond. Niet alleen door het gezelschap, dat is gegarandeerd een leuke avond, maar ook de film en de afterparty waren absoluut geslaagd. En dat ik vanochtend kon uitslapen tot kwart over negen was ook niet verkeerd.

Enfin, de vorige Mamma Mia film was alweer van tien jaar geleden. Echt waar, voor mijn gevoel was het een jaar of drie terug. De personages in de film zagen er inderdaad wel iets ouder uit, maar ik moet eerlijk zeggen dat ze over het algemeen goed geconserveerd waren. Vooral Amanda Seyfried (zij speelt Sophie) leek geen spat veranderd. Ik hoor graag haar geheim mocht iemand het weten. Alle personages uit deel één waren ook present in deel twee. De enige rol die ontbrak was die van Donna. Nou ja, een beetje dan, want aan het eind verschijnt ze nog wel even. Oh ja, dat moment leidt geheid tot traantjes, dus neem zakdoekjes mee. In het verhaal van de film ontbreekt Donna dus omdat ze net een jaar daarvoor overleden is. Sophie was daarom vastbesloten de droom van haar moeder, het hotel, voort te zetten en memoreert haar moeder met een feestelijke heropening. Terwijl de laatste puntjes op de i gezet worden, word je in de film meegenomen naar een jonge Donna en vrienden. Mijn complimenten voor de casting wat dat betreft, want ze waren duidelijk herkenbaar in hun latere zelf. In de terugblikken leer je de jonge Donna dus kennen en wordt er verteld hoe haar leven verlopen is en waarom ze bepaalde keuzes heeft gemaakt. Het was uiterst grappig om te zien, vooral de jonge mannen.

Het verhaal is zeker vermakelijk, maar verwacht niet teveel diepgang. Aan het einde bijvoorbeeld komt Cher als de oma van Sophie aanzetten en ineens is zij onderdeel van het gezin. Ik snap dat Cher de kers op de taart is wat betreft artiesten, maar eerlijk gezegd had zij verder geen enkele bijdrage aan de film. Alhoewel ze “Fernando” wel fantastisch weet te brengen. Stiekem zat ik vooral op haar strak getrokken gezicht te letten, want voor een dame van 70 is ze wel heel erg rimpelvrij. Verder was de film een absolute feel good movie. Op de ontroerende scène met Meryll Streep in het kerkje na, werd ik gewoon helemaal happy van alle liedjes en dansjes die werden gedaan door de cast. Ik had bijna de neiging mee te zingen (de vrouw naast me deed het overigens wel gewoon, wat hoogst irritant was). De meeste liedjes kende ik wel, maar ik luister dan ook graag naar ABBA. Mijn gezelschap was wat minder bekend met de muziek, maar swingde ook gewoon mee.  Echt een heerlijk avondje uit dus!

Ik heb helaas geen kaartjes dit keer om weg te geven, maar wel drie superleuke Mamma Mia pakketten! Er zit een gave strandtas in, een sleutelhanger en een dvd, blu-ray of soundtrack van het eerste deel. Om kans te maken hoef je mij alleen maar te laten weten welke je graag zou willen winnen: de dvd, de blu-ray of de soundtrack. Als het je niets uit maakt kan je dat ook gewoon als reactie achter laten. De winactie loopt tot en met 25 juli en de winnaars maak ik bekend op Facebook. Denk je ook aan mijn winactievoorwaarden? Deze kan je hier vinden.

Gerelateerde posts:

Met Sanne naar de film Trolls Aladdin is in een nieuw en volwassen jasje gestoken Filmtip: Voor Poms ben je nooit te oud Hustlers: als mannen een nieuwe inkomstenbron worden