Afgelopen lente was er een enorme ophef over de lentekriebels. Op alle Social media verschenen berichten van hysterische ouders over wat aan hun kind verteld zou zijn. De materialen voor scholen over dit onderwerp zou ook bijzonder expliciet zijn met hun beschrijvingen. Ik heb me rot gezocht om iets van een voorbeeld te kunnen zijn, maar tevergeefs. Maar ja, het gesprek met de meiden over dit onderwerp werd natuurlijk ook wel tijd.

Open over sex

Ik kan mij niet heugen dat mijn moeder ooit met ons is gaan zitten om te praten over de bloemetjes en de bijtjes. Wij wisten het gewoon al. Als we vragen hadden over dit onderwerp, stelden wij die gelijk. Zo hadden we niet een bepaald moment nodig om bijgepraat te worden. Gedurende onze jeugd kregen we alle benodigde informatie. Ik herinner mij wel een bepaald voorval nog heel goed. Ik was een jaar of tien en liep samen met mijn zus naar huis toen wat oudere jongens aan ons vroegen of we ze wilden pijpen. Grappig bedoeld, herinner ik me. Wij gaven als antwoord, dat wij niet rookten. Daar werd toen heel hard om gelachen en we wisten gelijk dat we de vraag niet goed begrepen hadden. Dus zijn we direct naar onze mams gegaan om te vragen wat er wel bedoeld werd. Ik herinner mij nog goed hoe in shock ik was over de uitleg. Ze plassen daarmee! Dat doe je niet in je mond!!! Ik ben verontwaardigd naar mijn vader toegestapt en vroeg hem op de man af of mama dat ooit bij hem gedaan had. Je kan je voorstellen dat mijn vader niet wist hoe hij reageren moest en even boos is geweest op mijn moeder, omdat ze dit aan ons had uitgelegd. Haar antwoord? “Ze vroegen ernaar en dan vertel ik het”.

Dezelfde opvoeding

De methode van mijn moeder, wat betreft de seksuele voorlichting, probeer ik bij mijn eigen dochters te evenaren. Ik merk wel dat ik er al veel eerder nieuwsgierig naar was dan dat zij zijn. Dus heb ik besloten gewoon zelf wat meer erover te beginnen. De lentekriebels was een mooi begin. Ik vroeg aan mijn tiener of haar op school iets over dit onderwerp verteld was. Zij zei dat zij alles al wist en het niet meer nodig was. Tja, wat doe je dan als moeder? Ze mocht het mij gaan uitleggen. Haar gevatte antwoord “vertel jij maar en dat weet ik wel nog of het klopt” zei genoeg. Ze wist nog weinig. Dus heb ik haar zo plastisch mogelijk uitgelegd hoe kinderen gemaakt worden. Haar geshockte gezicht was haast hilarisch. Het deed mij denken aan mijn reactie op orale verhaal van vroeger. Het was dus in ieder geval binnen gekomen bij haar. Dat werd mij nog meer duidelijk toen haar achtjarige zusje mij liet weten inmiddels ook door haar geïnformeerd te zijn over alle ins and outs. En inderdaad, ze kon alles precies navertellen.

De tijd van de maand

Het stukje ongesteld zijn, heb ik apart behandeld. Ik heb de meiden uitgelegd dat we een soort mandje in onze buik hebben waar elke maand een eitje in komt. Als papa geen zaadje levert, dan komt er bloed in het mandje om het eitje weg te spoelen. De meiden vonden het vrij logisch allemaal. Hun vriendinnetjes wat minder. “Ik ben toch geen kip” hoorde ik van de slaapkamer komen. Toen wist ik gelijk dat al mijn uitleg zoveel indruk maakte, dat alles doorgebriefd werd aan klasgenoten. Dus het zou best kunnen dat de voorlichting komend jaar niet nodig gaat zijn en mijn zeer directe, plastische uitleg over sex inmiddels breed bekend is. “Zij is die moeder die vertelde dat de piemel van de man helemaal in dat andere gaatje bij vrouwen gaat. Jeweetwel, het extra gaatje waar ooit ook elke maand bloed uit komt en misschien een keer een baby”.

Uitgelichte afbeelding: Shutterstock