Vanaf vandaag is er een tijdperk afgesloten. Eentje dat in ons gezin echt niet meer gaat gebeuren. Vanaf vandaag hebben we geen baby’s meer in huis. Onze jongste kleine dame is namelijk nu officieel een dreumes! Haar eerste verjaardag is een feit. Deze is in ieder geval wel een stuk rustiger verlopen dan haar eerste dagen op deze wereld. Zo onvoorstelbaar dat al die ziekenhuisdagen ook gewoon alweer een jaar geleden zijn. Haar gevecht tegen de ontstekingen in haar longen, de ziekenhuisbacterie en de eetproblemen in het begin. Het is soms moeilijk voor te stellen hoe hulpeloos ze erbij heeft gelegen destijds. En nu is ze gewoon een hele sterke en goedlachse dreumes.

Toch gewoon een feestje

Vandaag hebben we in blokjes met de opa’s en oma’s toch nog een klein beetje haar verjaardag gevierd. In Corona stijl als het ware. En ook al was het niet groot, het was toch wel gewoon een feestje met cadeautjes. Mijn super zus had een geweldige verjaardagsslinger gemaakt. De vlaggetjes heeft ze gemaakt van oude shirts en jurkjes de meisjes. Heel bijzonder en mooi om te zien. En een prachtige herinnering aan de babyjaren van de dames met Sofieke als perfecte afsluiter. Van mijn lieve vriendinnetjes heeft ze per post ook nog cadeautjes en kaarten ontvangen. Vooral de ballon van Greetz was een groot succes. Ook kwamen er veel appjes binnen, die ik allemaal aan haar heb voorgelezen. Veel verjaardagsaandacht dus voor de kersverse dreumes.

De eerste keer taart

We hebben uiteraard ook nog gezongen voor haar (ze keek ons met omhoog getrokken wenkbrauwen aan). En ze heeft mogen smikkelen van haar eerste verjaardagstaartje. Dat blijf ik toch altijd zo’n prachtig moment vinden: de eerste keer taart. Grappig genoeg hebben alle vier de kinderen het totaal anders aangepakt. Sanne prikte met haar vinger in de taart en dat was het. Veerle pakte het hele stuk en propte het in haar mond. Noor was te moe om ook maar iets ermee te doen. En Sofieke? Ik had ergens verwacht dat ze net zoals Veerle zou doen, maar nee. Zij heeft eerst de slagroom stukje voor stukje er af gesnoept. Daarna heeft ze het cakegedeelte in haar handje genomen en er hapjes afgebeten. Ook stukje voor stukje. Als laatste heeft ze met haar vingertje alles restjes opgepakt (althans, geprobeerd) en opgegeten. De smeerboel viel dus reuze mee. Al met al dus een geslaagde verjaardag. Op naar de volgende over twee maandjes.

Gerelateerde posts:

Zo regel je je kinderopvangtoeslag vanaf het begin goed Deze stukjes kan ik niet voor haar lijmen ecologische luiersAangenaam verrast met nieuwe luiers antislip matProducten voor de kleintjes, welke zijn onzin?