Hulde aan alle kinderen

De afgelopen weken heb ik zo ontzettend veel lofbetuigingen voorbij zien komen. Denk maar aan het ziekenhuispersoneel, de ambulance mensen, de werknemers in verzorginsgtehuizen en ga zo maar door. Ook waren er veel hart onder de riem berichten aan de ouders die er even doorheen zaten of gewoon een schouderklopje nodig hadden. En er zijn de ouders die deze tijd als een waar geschenk hebben beschouwd. Het doet er verder niet toe wat voor een persoon je bent. Deze hulde is niet voor jou bedoeld. Er is namelijk een hele grote groep, die ook wel erkenning verdient. De kinderen!

Zij hebben er ook mee te maken

Hulde aan de kinderen! Al wekenlang zijn zij in een wereld terecht gekomen waar de meesten niet veel van begrijpen. Hun hele dagelijkse routine is omgegooid. Niet alleen het schoolwerk, maar ook de vriendjes en vriendinnetjes en de afstand die ineens gehouden moet worden. Met opa’s en oma’s wordt alleen nog maar op scherm gekletst. En soms piept er eentje tussenuit en is geeneens een mogelijk tot afscheid nemen geweest. De kinderen hebben te maken met ouders die ineens hun juf of meester zijn geworden. En dat betekent soms veel geduld van beide partijen. Sommige kinderen hebben ouders die oververmoeid, overspannen en niet meer gezellig zijn. Daar zitten ze dan de hele dag mee opgesloten in huis. Of ouders met een korter lontje dan normaal. Ondertussen zijn alle uitlaatkleppen zoals sport en vriendjes en vriendinnetjes tot het minimale beperkt en wordt er ineens een hoop zelfstandigheid verwacht qua schoolwerk. Voor de één is dat een eitje, voor de ander een enorme opgave. Niets is meer zoals het normaal was.

Kinderen zijn er ook

Hulde aan al die kinderen die de nieuwe wereld zo kranig accepteren. Die niet voortdurend een klaagzang laten horen over hoe zwaar het is. Ik denk zelfs dat de kinderen het soms zwaarder hebben, want zij moeten hun ouders dulden. Aan al die kinderen heb ik ook nog een boodschap: Houd het nog een weekje vol. Daarna zijn jullie even soms verlost van je huis en je ouders. Even weer onbezorgd spelen in de klas zitten en genieten van je echte juf of meester. En hopelijk ook nog even kunnen spelen met je vriendjes of vriendinnetjes. Voor de pubers onder de kids: tja, jullie moeten het nog even dulden met je ouders. Succes! Maar hulde aan alle kinderen die deze nieuwe wereld met opgeheven hoofd tegemoet gaan. Jullie zijn de toekomst!

Uitgelichte afbeelding: Shutterstock

Gerelateerde posts:

Het Corona virus bij ons thuis Een en al ziekenboeg bij ons thuis Toch maar een Coronatest gedaan Hoe gaat dat dan allemaal?