Home » Persoonlijk » Gastbloggers » Gastblog Veerle » “Zo erg vind ik het macaroni virus niet” “Zo erg vind ik het macaroni virus niet” april 2, 2020 We zitten nu al bijna drie weken thuis en mama vroeg mij of ik wist waarom we niet naar school gaan. Nou had ik af en toe papa en mama horen praten over een macaroni virus. Althans, dat dacht ik. Het heet blijkbaar Corona, maar dat vergeet ik zo makkelijk. Dat is een moeilijk woord. Wel weet ik dat het veel gevolgen heeft tot nu toe. Naast dat we niet naar school mogen. Mama had mij verteld dat van het virus mensen heel ziek kunnen worden en dat we dat niet willen. Daarom mogen we even niet naar school en moeten we afstand houden van andere mensen. Papa en mama mag ik wel knuffelen. Toen we maandag cupcakes gingen brengen aan de juf vond ik het wel heel raar dat ik haar geen knuffel mocht geven. Ik heb daar ook wel even een traantje om gelaten. Ik heb zo’n lieve juf en nou zie ik haar bijna nooit meer. Gelukkig heeft ze voor mijn verjaardag een filmpje gemaakt en die kijk ik gewoon nu wat vaker. Lees ook: een en al ziekenboeg bij ons thuis Tja, mijn verjaardag. Ik had echt al heel lang uitgekeken naar mijn grote mensen feestje en vooral ook mijn partijtje. Die gingen ineens niet meer door. Maar mama zei dat als de Corona weer weg is, ik gewoon weer jarig zal zijn. Dan ben ik gewoon twee keer jarig! Dat vind ik wel leuk natuurlijk. Ik vind het vaak niet erg om thuis te zijn. Papa gaat vaak met ons wandelen en ik speel elke dag met mijn zus. Soms mis ik mijn vriendjes en de juf wel, maar dan geef ik mama een extra knuffel. Wat ik niet altijd even leuk vind, is dat ik soms huiswerk moet maken. Mijn zus moet het elke dag, maar ik gelukkig niet. Wel doen we het in de ochtend zodat we in de middag lekker kunnen spelen. Of bakken! Want dat doen we nu ook heel veel. Dus ja, ik vind het nu allemaal niet zo erg. Papa en mama doen heel gezellig met ons. Ook al merk ik ook wel dat mama af en toe heel moe is. Dat zegt ze dan ook en dan moeten we haar even met rust laten. In ieder geval niet meer in één minuut tien keer “mama” zeggen. Papa is boven aan het werk en die mogen we niet storen. Gelukkig komt hij wel af en toe een knuffel geven of mama helpen. Mama vertelde dat we de komende tijd nog even thuis blijven. Ondanks dat ik mijn vriendjes mis, is het niet zo erg. Lekker veel tijd met papa en mama en mijn zussen. En zo ontzettend veel knuffels! Ik vind het macaronivirus gezellig. Behalve voor de zieke mensen dan. Daar is het zielig voor. En daarom blijven we gewoon nog even thuis. Lees ook: hulde aan alle kinderen Gerelateerde posts: Gastblog Veerle: hoeveel meer roze heb je nog nodig? Gastblog Veerle: lang leve de griep epidemie Gastblog Veerle: diep teleurgesteld in mama Gastblog Veerle: allemaal nieuwe mijlpalen