Pieter Konijn voor het eerst in de bioscoop

De bioscoop

Gisteren vierden we nog de verjaardag van de peuter, vandaag was het weer een rode loper moment voor ze. We moesten er wel vroeg voor uit ons bedje (en al helemaal door het ingaan van de lentetijd), maar het was het weer waard. Natuurlijk kan een film voor de familie-vierkante-oogjes niet snel fout zijn, maar op groot scherm is het soms best nog wat intimiderend voor ze. Vooral de peuter vindt het geluid van de “grote tv” nog wel eens te hard staan. Gelukkig viel het vandaag allemaal wel mee. Voor de kinderen is de bioscoop al een echt uitje, maar een première maakt het nog wat extra speciaal. Het is altijd erg spannend voor ze als ze het aantal kinderen zien, de stoelen en vooral het grote scherm. Oké, de lekkere hapjes en drankjes zijn ook absoluut niet erg, maar de grote televisie is wat het helemaal voor ze afmaakt. Maar enfin, de film dus.

Pieter Konijn – het verhaal

Iedereen kent Pieter Konijn natuurlijk wel. (Wist je trouwens dat hij voor eigenlijk al sinds 1893, dus meer dan 100 jaar bestaat?) Pieter is dus een konijntje, dat samen met zijn moeder en zussen in het bos woont. Vlakbij het bos woont de heer Verhoef, die een groentetuin heeft waar Pieter en zijn vriendje Benjamin graag hun groente en fruit halen. Natuurlijk is de eigenaar van de tuin daar niet zo blij mee, dus het is best gevaarlijk voor ze om zich daar te wagen. Het betekent uiteraard wel weer volop avonturen om te beleven! De film borduurt zich eigenlijk voort op dit verhaal. Net zoals in het oorspronkelijke verhaal is de vader van Pieter Konijn overleden. Helaas is in de film de moeder ook niet meer onder ons. De oude brompot de heer Verhoef houdt het ook niet lang vol en wordt vervangen door een jongere variant, die eigenlijk niets met het huis, de groentetuin en de konijnen te maken wil hebben. Hij wil de boel zo snel mogelijk verkopen en terug naar Londen. Maar ja, dan ontmoet hij zijn lieftallige buurvrouw Bea (leuke verwijzing naar de schrijfster). Zij is kunstenares en is dol op konijnen. Voor haar wil de jonge Verhoef wel blijven, maar dan zonder de “knaagdieren”. Pieter, Benjamin en de zusjes willen deze man zo snel mogelijk weg hebben en proberen hem het leven zuur te maken. De grappen en streken die ze uithalen, liet elk kind in de zaal hardop lachen. Maar of alles het gewenste effect heeft, valt te betwijfelen.

Leuk of niet?

Wij hebben erg genoten van de film. Mijn kinderen, drie en vier`-en-een-half, hebben het verhaal geboeid gevolgd. De kleuter vond het zo nu en dan wel spannend, maar deed dan haar ogen dicht. De peuter moest heel hard lachen om de konijnen en hun streken. Als volwassene vond ik de film ook zeker vermakelijk vol met humor en avontuur. Vooral de kleine verwijzingen naar het oorspronkelijke verhaal en de schrijfster kon ik erg waarderen. Misschien had het alleen iets korter gekund. Een film van 95 minuten is wat aan de lange kant voor kleine kinderen.  Wellicht dat het daarom voor 6+ was, want qua verhaal en beelden is het prima geschikt voor het jongere grut.

Hier koop je de dvd