Ik was even bang dat ik een nekhernia had

Het is nog geen half jaar geleden dat ik voor het eerst merkte dat ik niet meer een frivole twintiger ben. Mijn lichaam wordt echt een dagje ouder. Het was een paar dagen voor Sinterklaas en ik wilde even mijn nek oprekken zoals ik wel vaker doe. Nou, dat heb ik geweten. Ik voelde een intense pijnscheut en kon mij niet meer bewegen.

De pijn kende ik niet

Ik dacht dat het wel over zou gaan met een paar uurtjes, maar helaas. Het was onmogelijk om mijn hoofd te draaien zonder immense pijn te voelen. De hele pakjesavond heb ik een hittepit in mijn nek gehad in de hoop dat het enige vorm van ontsteking zou tegen gaan. De warmte voelde even goed, maar werkte altijd na een kwartier niet meer. De massageolie, tijgerbalsem en andere middeltjes hadden eveneens geen enkel effect.

Na een paar dagen straalde de pijn in mijn nek door naar mijn arm. De hypochonder in mij begon gelijk het ergste te denken. Al helemaal toen mijn vingers begon te tintelen. Op een gegeven moment leek het zelfs alsof het gevoel helemaal weg was. Niet fijn dus! Doctor Google hielp mij ook niet echt verder en zodoende bracht ik een bezoekje aan mijn eigen (echte) huisarts.

De huisarts vermoedde een nekhernia

Mijn eigen arts was er niet, dus kreeg ik zo’n enthousiaste arts in opleiding. Ik krijg altijd het gevoel dat die op zoek zijn naar de uitzondering om even te kunnen “scoren”. Aan de andere kant zoeken ze wel verder en grondiger dan een bijna gepensioneerde dokter. Enfin, van deze vrolijke dame moest ik allerlei oefeningen doen. Vooral om te kijken of er krachtverlies was, omdat er dan sprake zou kunnen zijn van nare dingen in het hoofd. Gelukkig had ik nog genoeg power in mijn arm. De klachten, die ik verder beschreef, deden haar denken aan een nekhernia. Ik moest het vooral nog maar even aankijken.

Tijd heelt alle wonden

Nadat ze het woord hernia genoemd had, ben ik natuurlijk even bij Doctor Google gaan kijken. Ik werd niet heel blij van het idee. Alle tips die ik maar kon vinden heb ik zodoende opgevolgd. En vooral gewoon rust genomen. Ik wilde echt voorkomen dat ik een hernia operatie zou moeten ondergaan. Als het niet anders was, dan was het maar zo. Gelukkig is mij dat leed bespaard gebleven en denk ik dat ik gewoon een spier flink verrekt had. Als dat al zo’n pijn deed, hoe pijnlijk zou een hernia dan wel niet zijn? Ik hoop het nooit te zullen ondervinden!

Inmiddels zijn we een jaar verder. Door veel te trainen met dumbbells op advies van en na tips van de fysiotherapeut heb ik mijn spieren sterker weten te maken en heb ik er eigenlijk geen last meer gehad van gehad. In beweging blijven bleek uiteindelijk toch het beste!