Het leed dat je huis is nooit af heet

Het is alweer bijna vijf jaar geleden dat wij onze intrek deden in ons huis. Gewoon vijf jaar alweer! En is het helemaal af? Nou, verre van! Mijn ouders maken er graag en vaak grapjes over, dat we niet een deel niet hoeven in te pakken als we weer zouden verhuizen, omdat we nog steeds niet volledig uitgepakt zijn. Ergens hebben ze wel een puntje. In de garage staan zeker nog een tiental dozen en achter de schotten op zolder is ook genoeg te vinden. Maar het ergste is nog wel ons hangwerk denk ik. Naast de tuin, die lijkt ook maar niet af te komen. 

Nog steeds kale muren

Ik had altijd allerlei plannen wat betreft de muren in ons huis. In het trapgat wilde ik een soort van collage maken met foto’s van de kinderen en de oude schilderijen van mijn grootouders in de slaapkamer. De lijsten met prenten en kunstwerk van manlief zouden in de woonkamer hangen. Zo had ik het mij voorgesteld. En nu vijf jaar later hangt er nog helemaal niets. Zelfs geen één foto heeft de muur gehaald in die tijd. Een tikkie beschamend, vind je niet? Dus ja, we hebben nog een hoop te doen in huis, maar of dat af is voor dat dochter vier zich aan dient?

Tijd is het probleem

Wat het ook een beetje is, is dat het best een gedoe is om alles op te hangen. Waar wil je gaan boren en wat wil je zichtbaar aan hangwerk hebben? Ik denk dat we voordat we echt aan de slag gaan met project “hang die schilderijen nou eens op” we eerst moeten bedenken waar we wat willen hebben hangen en welk systeem we daarvoor willen gebruiken. De plek moeten we echt zelf verzinnen. Voor inspiratie wat het systeem betreft kunnen we online wel spieken. Want waarom moeilijk doen / iets zelf verzinnen als een ander al alles eerder heeft uit bedacht? Plakstrips werken overigens ook heel goed! Er houdt ons dus eigenlijk niets meer tegen, behalve dat ene belangrijke onderdeeltje. Tijd! Als iemand daar wat van over heeft, hoor ik het graag!