We doen ons best, meer dan dat kunnen we niet

Als ik denk aan vroeger en hoe ik mijzelf als moeder zag, moet ik soms heel hard lachen. In mijn hoofd had ik het perfecte plaatje en het perfecte gezin. Mijn kinderen zouden altijd luisteren. Nooit gillen, zeuren, slaan of brutaal zijn. Het huiswerk zou zonder problemen gebeuren, de juffen zouden hun de ideale leerling vinden en ook in sporten zouden ze goed zijn. Andere mensen zouden zeggen dat ze zo goed opgevoed waren en dat allemaal dankzij de ouders. Nu als moeder kan ik alleen maar dit zeggen: hahahahahahahahahahahahahaha!!!

De realiteit

Kinderen hebben is gewoon ontzettend pittig. Ze zijn allemaal individuutjes met een eigen mening en een eigen temperament. Dat botst soms gewoon! En ja, ze schreeuwen, gillen en slaan ook wel eens. Niet dat ik dat goedkeur, maar zij weten niet altijd hun emoties goed te verwerken of te uiten. Dan is even lekker hard gillen de manier waarop dat naar buiten komt. Mijn kinderen zijn ook soms hondsbrutaal of doen niet wat er gevraagd wordt. Vaak heb ik het gevoel dat ik dezelfde dingen dagelijks moet herhalen of vragen en het nog niet helemaal tot ze doordringt. Opvoeden is gewoon de zwaarste baan, die er bestaat!

Je mag er zijn!

Het perfecte plaatje of de perfecte ouder bestaat niet. Waarom proberen we dit toch allemaal dan alsnog na te streven? Het is oké, als je soms even gewoon geen zin in je kinderen hebt. Of dat ze een dag zichzelf moeten vermaken en mama alleen maar kan toekijken. Het is oké, als je kind een scène maakt in de dierentuin omdat het zijn zin niet krijgt. Als je goed oplet zie je de meeste andere ouders een blijk van herkenning en waardering geven en niet de gevreesde veroordeling. Het is oké, als je een keertje zo boos wordt, dat je half staat te gillen tegen je kind. We zijn nou eenmaal mensen en ook onze emoties worden ons soms teveel. Het is oké, als je een keer een dag je eigen kroost gewoon niet leuk vindt, omdat ze je het bloed onder je nagels vandaan halen. Wij, moeders, zijn veel te hard voor ons zelf. Je hoeft je niet schuldig te voelen als het soms gewoon even ruk is om moeder te zijn.

Andere moeders…

Probeer niet alleen wat minder hard voor jezelf te zijn, maar ook voor andere moeders. Je weet nooit wat voor een dag iemand heeft gehad en of haar emmertje gewoon is overgelopen. We houden allemaal van onze kinderen en doen wat we kunnen! Zoals mijn moeder altijd zegt: “we hebben ons best gedaan, meer dan dat kunnen we niet”.

Dus…wees niet te hard voor elkaar maar ook zeker niet voor jezelf. Nergens voor nodig.