Bijna twee weken geleden vertelde ik nog hoe gefrustreerd ik was, dat mijn zwangerschapstest omo wit bleef. Nog geen twee dagen later verscheen er wel een tweede streepje. Zou het dan toch? One way to find out! En ja hoor, de digitale zwangerschapstest gaf eveneens “zwanger” aan. Er zat gewoon weer een ieniemienie in mij!!!  De hele week merkte ik ook de veranderingen aan mijn lijf en dat gaf mij het vertrouwen dat het nog wel eens goed zou kunnen gaan. En toen kwam de vrijdag.

Die ochtend werd ik wakker en ik voelde me normaal. Nou maak ik mezelf wel vaker gek, dus parkeerde ik de gedachte dat dat foute boel betekende en ging ik er van uit dat het tijdelijk was dat ik me minder hormonaal voelde. Het HCG schommelt immers sterk de eerste weken, dus kan je je af en toe weer prima voelen. Klokslag 10.15 stortte mijn wereldje in. Ik merkte dat ik bloedde. Een paar uur later kwamen de krampen en toen wist ik het zeker: miskraam nummer 4 was een feit!

Lees ook: daar heb je haar weer met haar miskraam

Ik was erg verdrietig

Het is heel raar, maar het voelde alsof het dit keer harder aan kwam dan vorige keer. Ik had nu goede hoop een mooie zwangerschap waar ik vorige keer nog uit ging van uitstel van executie. Ook omdat de artsen zeiden dat het gewoon pech was geweest ging ik ergens er van uit dat het nu wel goed zou komen. De klap en het verdriet was daarom nu vele malen groter. Ook de zorgen zijn flink toegenomen. Ik weet dat zwanger wórden geen probleem is. De afgelopen 7 maanden ben ik het namelijk drie keer geweest. Maar wat als ik nooit zwanger zal kunnen blijven? Dat is mijn grootste angst. Om mij heen zegt iedereen dat het vast wel goed zal komen en er echt een derde kindje komt. Ook manlief is daar heilig van overtuigd. Nu moet ik alleen dat vertrouwen nog terug vinden en dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Voor nu ben ik daar veel te verdrietig voor.

Over twee weken heb ik een afspraak bij de gynaecoloog. Ik ben benieuwd of het door haar nog steeds als dikke vette pech wordt bestempeld of dat er wellicht wat anders aan de hand zou kunnen zijn. Wie heeft in dezelfde situatie gezeten of kent iemand die dit ook heeft gehad? Was het dikke pech of was er uiteindelijk toch een medische oorzaak? Help mij alstublieft een vragenlijstje klaar te hebben voor over twee weken.

Uitgelichte afbeelding: Shutterstock

Gerelateerde posts:

Helaas, een miskraam… Weg bij mijn verloskundige? De 9 (onverwachte) tips als hulp om zwanger te worden De uitslagen van de eerste bloedtest zijn binnen