De kogel was eindelijk door de kerk. Het werd tijd voor Sanne om vaarwel te zeggen tegen haar speentje. Niet omdat de verpleegkundige van het consultatiebureau zei hoor. Aan haar mening hecht ik niet zoveel waarde. Nee, het was op het kinderdagverblijf dat ik er van overtuigd werd dat het de hoogste tijd was voor een speenvrij leven.

Op het kinderdagverblijf

Sanne heeft een mandje op het kinderdagverblijf waar ze haar persoonlijke spulletjes in kan bewaren. Voorheen stopte ik haar reservekleding er in, maar deze zitten tegenwoordig in haar rugzakje dat aan de kapstok hangt. Wat er wel nog in ligt zijn wat elastiekjes en haar slaappopje. Ook deed Sanne haar kettinkje en armbandje in het mandje als ze ging rusten (slapen in de middag doet ze immers niet meer). Een paar weken terug was ze haar kettinkje kwijt geraakt en of ik even in haar mandje wilde kijken. In plaats van een sieraad trof ik een oude inmiddels vieze speen. Toen ik enigszins bezorgd aan de leidster ( Ja, ik weet het. Pedagogisch Medewerkster) vroeg wanneer deze voor het laatst was schoongemaakt, kreeg ik als antwoord dat Sanne al een jaar zonder speen sliep. Je kan je voorstellen dat ik behoorlijk verbaasd was, want thuis weigerde ze steevast zonder te slapen. Het was duidelijk geworden, dat we het thuis ook de deur uit moesten doen.

0412

De Lumies zoeken een speen

Van Lucky Mucky mochten we met de Lumies proberen Sanne van de speen af te helpen. Ik zal je eerlijk zeggen dat ik sterk mijn twijfels had of mijn kleine meid door het lezen van een boek afstand zou willen doen van haar geliefde zuigedingetje. Het verhaal in het boek is goed te volgen. Het kleine zusje van Lux en LouLou is ontroostbaar en wat de Lumies ook proberen, niets lijkt te helpen. Totdat één van de vriendjes, het konijn, het geniale idee heeft om de speen te proberen. Hij wist nog waar het laatste speentje te vinden was, want deze was achtergelaten door een kindje dat het niet meer nodig had. En nu kon het kleine zusje Lana het gebruiken! Aan het einde van het verhaal horen de Lumies nog een kindje huilen, maar er zijn geen spenen meer te vinden. Wie zou ze daar nou mee kunnen helpen?

Zoals gezegd, ik had het niet verwacht, maar ik pakte het speciaal daarvoor bestemde bakje en Sanne deed zonder protest haar speen er in! Na één keer het boek lezen! Ze is vervolgens in haar bedje gestapt en zonder problemen gaan slapen. De dagen erna heeft ze wel nog om gevraagd, maar ze accepteerde het als ik zei dat de Lumies de speen inmiddels weggegeven hadden aan een ander klein kindje. Na 4 dagen heeft ze er niet meer om gevraagd en inmiddels is ze al een paar weken speenvrij! Ik kan dus oprecht zeggen, dat wat ons betreft dit een fantastisch boek is.

04122