De peuterpuberteit is begonnen

We konden er al een beetje van uitgaan aangezien onze jongste dame in januari twee geworden is. Maar het is nu echt een feit: ze zit volop in de peuterpuberteit. En wat is het een heerlijke fase! Meestal dan! Want die opstandigheid en eigenwijze is niet altijd heel erg praktisch. Noch vindt mijn rug of mijn humeur het altijd even leuk.

Ze kan lopen!!!

Jawel, je leest het goed. Ook onze jongste dame is tegenwoordig een echte tweevoeter. De fase van op de knietjes vooruitschuiven is nu echt helemaal voorbij. Betekent dit dat ze dan nu ook alleen maar lopen wil? Nee joh, uiteraard niet. Ze zit immers in haar peuterpubertijd. Ze is, net zoals de oudste destijds, heel erg wispelturig als het om haar zin in lopen gaat. Dan wil ze zelf stappen en dan wil ze na drie meter opgetild worden om na enkele minuten toch weer wat loopbewegingen te gaan maken. Mijn linkerschouder is wat minder fan van deze ontwikkeling en hoopt dat ze snel een keuze maakt voordat ik echt niets meer tillen kan. Gelukkig lijkt ze wel steeds meer plezier in het lopen te krijgen en kan ze sinds kort ook al een beetje rennen. Eveneens naar buiten als we even niet opletten. Ja, dan wil ze wel ineens graag zelf stappen.

De eerste tegenspraak

Mevrouw de draak lijkt zich meer gefocust te hebben op het praten. Op zich best handig, want dan kan je met elkaar communiceren. Dat het ook betekent dat ze een eigen mening heeft en ergens dictatoriale trekken vertoont, is een ander verhaal. “Wil ik niet, hoef ik niet, NEE en nog een beetje melk” zijn zeer vaak gebruikte woorden van de peuter. Net zoals ze haar zussen dirigeert om mee te komen. Gelukkig gaat dit ook gepaard met een hele zachte kant. Zodra er verdriet is, komt ze aangesneld om knuffels uit te delen. Ze vraagt ook gelijk of iemand een knuffel met een zoentje wil. Sociaal is ze dus absoluut. Dit bleek ook wel toen ze in het vliegtuig vorige week chipjes kreeg en elke keer ook eentje voor haar zus vroeg. Ze at het niet zelf op en bracht het daadwerkelijk naar Noor. Die krijgt sowieso vaak ook vaak haar speelgoed aangereikt als ze er zelf net bij kan of vergeten is. Dan neem je de dictator acties en tegenspraak wel even voor lief. En uiteindelijk is de peuterpuberteit weer een fase dat voorbij zal gaan. Het gaat over in een ik-ben-drie-en-vind-van-nie fase. Iets om naar uit te kijken…