Mijn gouden verjaardagscadeau

Ik moet je wat bekennen. En vooral ook aan mijn ouders, die nu geheid meelezen. Voor mijn veertigste verjaardag heb ik namelijk een heel mooi verjaardagscadeautje van mijn lieve papa en mama gekregen. Nou ja, een opzet ervan dan. Wij hebben namelijk een mooie traditie in ons gezin in de vorm van sieraden. Toen ik 18 werd kreeg ik een gouden ring, op mijn 21e een gouden ketting en ik zou mooie oorbellen krijgen voor mijn veertigste verjaardag. Helaas bracht corona wat roet in het eten.

Zelf wat uitkiezen

Van mijn ouders mocht ik zelf gaan winkelen voor wat moois. Ik denk ook wel, omdat ik nogal een specifieke smaak heb en het best lastig kan zijn om voor mij wat uit te zoeken. Ja, ik ben wat kieskeurig, ik geef het toe. Zo wil ik bijvoorbeeld eigenlijk alleen echt gouden sieraden in mijn poezelige oorlelletjes. Natuurlijk omdat ik het gewoon het mooist vind, maar ook omdat mijn oren anders raar gaan reageren. Iets met ontstekingen en zo. Daarom heb ik eigenlijk al een jaar dezelfde oorbellen in. Ooit gehaald bij Isabel Bernard en nog steeds erg happy mee.

Wel erg minimalistisch

Alhoewel ik het soms best leuk vind om hanger in mijn oren te doen, is het met kinderen niet altijd even praktisch. Ik ben als de dood dat één van de mini’s er in gaat hangen en mijn oorlel uitscheurt. Daarom ga ik voor nu nog voor de subtiele ringetjes in de categorie minimalistische sieraden. Laatst had ik eindelijk een leuke set bij een grote winkelketen gevonden. Prachtige gouden ringetjes met een steentje. Erg subtiel dacht ik. Na ontvangst bleek het wel heel erg minimalistisch. Ik kreeg ze bijna niet en eenmaal vast verdwenen ze ongeveer in mijn oorlel. Niet dat deze zo dik of groot is. Maar de oorbel was gewoon echt ieniemini. Deze is dan ook gelijk retour gegaan en mijn vertrouwde ringetjes in. Misschien moet ik eens gaan neuzen bij Isabel Bernard voor mijn verjaardagscadeau. Dan weet ik zeker, dat wat ik krijg ook een normaal formaat is.

Uitgelichte afbeelding: Shutterstock