Het is al bijna zo ver. Het lijkt er steeds meer op dat onze jongste binnenkort geheel zelfstandig lopen zal. Een hele mijlpaal. Niet alleen omdat ze dan echt het laatste stukje baby kwijt is, maar ook omdat het voor manlief en mij een hele hoop gesjouw gaat schelen. Niet volledig, want onze derde is nog niet in staat im überhaupt rechtop te staan. Maar toch voelt het alsof er een hoop minder van mijn rug gevraagd zal worden. Wat het ook betekent, en wat je waarschijnlijk nog niet wist, is dat het een uitbreiding van mijn schoenencollectie betekent!

Hypermobiel icm kinderen

Mijn kinderen zijn erg soepel en in hun gewrichten en dat hebben ze van mij gekregen. Mijn ledematen kunnen alle kanten op. Nee hoor, zo erg is het niet. Het is wel zo dat ze soms wat oncontroleerbaar kunnen zijn. Ik zak meerdere malen per jaar door mijn enkel heen. Vooral tijdens mijn zwangerschappen kwam dat veel voor. Een keer zelfs tot aan het scheuren van mijn enkelbanden toe! En toen liep ik gewoon op mijn gympen, dus moet je nagaan wat hakken met mij zouden doen. Voor mijn gevoel ben ik dan net wat minder stabiel. Dus met een kind in mijn armen, durfde ik mij zelf nog niet op stiletto’s te begeven. Mijn vrouwelijkheid liet ik zien op schoenen zoals Gabor sleehakken of mooie hoge laarzen. Ik kan niet alles dragen helaas, want ik heb bizar dunne hielen. Aldus mijn moeder. Zij vertelde dat het altijd zeer lastig was voor mij als kind schoenen te kopen. De paartjes die ik wilde hebben, pasten nooit goed om mijn voeten. Een probleem dat zich nog steeds voordoet. Iets met nare wrijvingen op mijn hiel als gevolg.

Schoenen maken de vrouw

Het is nog steeds niet mijn dagelijkse schoeisel, maar ik durf nu zeker wel wat meer op hakken te lopen dan voorheen. Zolang ik maar geen kind in mijn armen heb, kan je mij enorme palen onder mijn voeten plaatsen. Verwacht alleen niet dat ik dan ook rennen kan of ga. Ook moet ik niet een wandeling gaan afleggen op kinderkopjes. Het lopen op Guess pumps op dit soort bestrating is geen goed idee. Tenzij jij je heel soepel alle voegen weet te vermijden, maar mij lukt dat niet zo. Zie je het al voor je? Gelukkig zijn de straten in ons dorp vrijwel vlak. Ik dus binnenkort volop flaneren op mijn mooiste damesschoenen (om daarna thuis weer snel mijn gympen aan te doen). Want uiteindelijk houden mijn voetjes toch ook nog steeds gewoon van heerlijke simpele comfort.