Toen hadden we de 38 weken alweer bereikt. En ja, ik vind het nu toch wel zwaar worden. Ik heb vandaag bijvoorbeeld al de hele dag last van mijn onderrug en weet soms niet in welke houding ik comfortabel zitten kan. Dus lig ik heel veel terwijl manlief voor de kinderen zorgt en allerlei klusjes in huis doet. Wat een held is hij, hè? Ik weet niet wat ik zonder hem had gemoeten. Enfin, ik heb verder nog niet echt tekenen dat de kleine meid zich op korte termijn zal aandienen. Ik weet het, dat zegt niets. Ineens kan het gebeuren, maar ik vrees dat het nog een paar weken verder zal zijn. Maar sowieso niet verder dan 41 weken zwanger zijn. Daar ligt sinds kort onze grens.

41 weken zwanger

Er is vorig jaar een studie in Zweden geweest (SWEPIS) om te ontdekken wat het effect is op de zwangerschap en met name de ongeboren baby, als je deze langer dan 41 weken laat doorgaan. Als je het mij vraagt al een dubieus onderzoek, maar de resultaten waren nog erger. In de Zweedse studie werd een vergelijk getrokken met vrouwen die werden ingeleid met 41 weken zwanger zijn en met vrouwen bij wie werd afgewacht tot de beruchte 42 weken. Waar in de eerste groep alle baby’s levend geboren werden, stierven er zes in de tweede groep. Na het zesde sterfgeval werd het onderzoek stop gezet. Of het dus een gedegen onderzoek is geweest, kan je in twijfel trekken. Dat wel. Uit Nederlandse cijfers zou dan wel weer ook blijken dat de kans op een dode baby verdubbelt na de 41 weken zwangerschap (aldus de NOS) . Dan is het nog steeds een zeer geringe kans, hoor. Maar waarom zou je extra risico’s lopen? Oké, inleiden brengt natuurlijk ook risico’s met zich mee en “van kunst komt vaak kunst”. Maar als je enigszins de gevaren kan beperken, waarom zou je het dan niet doen? Althans, zo staan wij er in. Het is uiteraard ieders eigen keuze en gevoel erbij.

Lees ook: bijwerken voor de bevallig is onzin

Het beleid van het ziekenhuis als het gaat om inleiden

Ik dacht dat ik een uitgebreid gesprek zou moeten voeren met mijn gynaecoloog om mijn wens duidelijk te maken, dat ik niet verder dan 41 weken zwangerschap wil gaan. Immers was de grens altijd op 42 weken gesteld. Gelukkig is het nieuwe beleid in het ziekenhuis, dat standaard wordt ingeleid bij 41 weken zwanger zijn. Tenzij de moeder aangeeft het niet te willen. (Iets met angst voor de pijn van opgewekte weeën heb ik begrepen). In mijn dossier staat nu in ieder geval dat 19 januari mijn grens bereikt is. Aangezien dat een zondag is, hoop ik dat ik tot uiterlijk vrijdag 17 januari vol hoef te houden. Dat is over nog geen drie weken! Maar het liefst heb ik gewoon dat ze vannacht of zo komt. In ieder geval zeer binnenkort.

Lees ook: ze werd geboren met poep in de longen

Mocht je ook tegen het einde van je zwangerschap zitten en ook niet voorbij de 41 weken zwanger willen gaan, maak dan je wensen duidelijk aan je verloskundige of gynaecoloog. Het is nog geen algemeen beleid om in te leiden bij die termijm, dus geef het aan als je die grens niet wil overschrijden. Het is beter om dat op voorhand kenbaar te maken, ook in verband met de planning, dan op het laatste moment. En gezien het onderzoek in Zweden en hoe uitgebreid het in het nieuws is geweest, zal niemand er raar van opkijken als je om een eerdere bevalling verzoekt. Hoe dan ook, succes nog met de laatste loodjes!

Uitgelichte afbeelding: Shutterstock

Gerelateerde posts:

De onverwachte kwaaltjes na de bevalling Mevrouw Smulders en ik over (thuis)bevallingen Daar is ze dan eindelijk!!! matrasbeschermer waterdicht2 redenen waarom een matrasbeschermer altijd nodig is