Het is buiten een lekker zonnetje. We zitten midden in de zomervakantie en we genieten volop. Toch sluimert er een klein stemmetje in mijn achterhoofd: je gaat je dochters hart breken deze zomer. We hebben namelijk besloten dat deze vakantie het moment is dat we onze achtjarige het geheim van Sinterklaas gaan vertellen. En dat valt me toch bijzonder zwaar!

Vorige Sinterklaas

Een half jaar geleden zal dan haar laatste keer echt Sinterklaas vieren zijn. Spijtig voor deze mama natuurlijk, want dan heb ik geen chantage middel meer. Maar vooral ook spijtig voor haar. Ze was nog zo volop in geloof. Ervan overtuigd dat als ze goed haar best zou doen op school, zij ook een Piet kon worden. Immers had de Sint dat aan haar gezegd in zijn video.

En nu moet ik haar gaan vertellen, dat het allemaal onzin was de afgelopen jaren? Manlief en ik zien er beiden enorm tegenop. Wat dat betreft is ons meisje een gevoelig kindje. Ze is ook steevast verdrietig als de vakantie eindigt, want dan gaat ze alle momenten met het gezin zo missen. Aan de andere kant weet ze ons soms ook weer te verrassen. Toen we haar vertelden dat haar favoriete juf wegging, hadden we ook een tranendal verwacht. Immers was dat wel het geval toen ze wegging van haar kleuterjuf. Verrassend genoeg keek ze dit keer even beduusd en ging toen weer over tot de orde van de dag. Dus wellicht wordt het Sinterklaas geheim vertellen een enorme meevaller.

Hoe, waar en wanneer?

De grootste vraag is nog steeds wanneer en hoe we het deze vakantie gaan vertellen. Afgelopen week begon ze ineens over Sinterklaas en ik wilde gelijk aanhaken. Manlief vond het nog wat te vroeg. Immers hadden we nog vakantiedagen te gaan en het zou een domper op haar vakantie vreugde daarna kunnen geven. Mijn inziens kan je dan beter helemaal niets vertellen als je nog in Frankrijk geniet. Misschien wat voor de week voor school?

We gaan in ieder geval er rustig voor zitten en haar alles uitleggen. Ook op het hart drukken, dat haar zusjes, neefjes en nichtjes nog volop er in geloven en ze dus niets vertellen mag. Er is ook een contractie, dat je daarvoor gebruiken kan eventueel. Om het geheim net wat leuker weer te maken. Maar bij onze dochter weet ik niet of dat werkt.

De vraag is hoe ze er dan daarna mee om zal gaan. Als ze enigszins op mij lijkt gaat ze liedjes zingen met als tekst “Sinterklaas bestaat wel”. Mijn ouders waren destijds niet amused. Mij interesseerde het overigens helemaal niets, dat de beste man niet bestond. Zolang ik maar cadeautjes kreeg, was het mij om het even van wie. Erg he? Denk dat mijn oudste dat ook wel een beetje had. Maar haar zusje niet. Die gaat het denk ik verschrikkelijk vinden. Maar we zullen het toch wel moeten doen, want ik weet dat het merendeel van haar klas al op de hoogte is en het geen enkel probleem vindt te etaleren. En ze gaat komend schooljaar surprises maken. Dus ja, het moment is echt daar. Wens me maar succes!