Hoe ik erachter kwam wat er in een vluchtkoffer moet zitten

Bij mijn eerste zwangerschap was alles nieuw voor mij en wist ik soms niet zo goed wat er bedoeld werd. Zo vertelde iemand mij dat het verstandig was om tepelhoedjes in huis te hebben en ik dacht dat het speciale hoedjes voor op je hoofd waren. Misschien tegen de zon of zo? Aan rubberen units voor op mijn tepel had ik absoluut niet gedacht. Ik zeg dat mijn tijdelijke naïviteit door de hormonen kwam. Manlief zegt dat ik bij tijd en wijlen wel vaker een dom gansje kan zijn. Wat ik ook pas voor het eerst hoorde tijdens de zwangerschap, was het concept “vluchtkoffer”. Als je zo rond de 35 dertig weken zwanger was, moest je deze klaar zetten. Eerlijk is eerlijk, ik heb echt even gedacht dat het was voor als je weg wilde rennen van de situatie. Heel vreemd dat ik daar aan dacht toen. Pas toen ik met 30 weken onverwacht in het ziekenhuis moest overnachten, snapte ik waarom het een vluchtkoffer genoemd werd en waarom je het al klaar moest hebben staan.

Er ontbrak iets in mijn vluchtkoffer

Nou zou je denken, dat je na het hebben een eerste kind wel zou weten wat er in de koffer moet. Niet dus! Toen ik zwanger was van de tweede bleek ik net zo dommig te zin als bij de eerste. Ik had vanwege de vroeggeboorte van de oudste, mijn vluchtkoffer al vanaf week 30 klaar staan. Met 35 weken leek de tweede zich al aan te dienen en vertrokken we rond middernacht naar het ziekenhuis. Daar bleek ik al wat ontsluiting te hebben en gezien de weeën mocht ik die nacht niet meer naar huis. Alles werd in gereedheid gebracht voor de komst van de kleine. Het was toen de verpleegster aan mij vroeg wat de baby aan zou trekken, dat ik me besefte dat er niets, maar dan ook helemaal niets, in de koffer zat voor de kleine. Ik had keurig aan mijn medicatie, pyama’s, ondergoed, schone kleren, opladers, tandenborstel, haarborstel en dergelijke gedacht. Maar een outfit voor de baby ontbrak volledig. Er zat zelfs niet één rompertje in. Gelukkig bleek het die nacht loos alarm en kon ik thuis in alle rust mijn vluchtkoffer nog aanvullen. Je kan je voorstellen dat ik toen ik zwanger was van de derde heel goed voorbereid was. (Ahum).

Twee tips

Oh ja, een kleine tip nog van mij: op het internet kan je veel lijstjes vinden over wat je allemaal mee moet nemen in je vluchtkoffer. Ik heb wel zelf nog twee kleine aanvullingen:

• Een pincet. Je haren kunnen ineens behoorlijk groeien met al die hormonen. En als je wat langer in het ziekenhuis moet liggen, is het heel vervelend als je dat ene (voor jou) opvallende haartje er niet uit kan trekken.
• Je huissleutel. Papa’s kunnen in hun haast nog wel eens de deur achter zich dicht trekken zonder een sleutel mee te nemen. Heel vervelend als je daar pas achter komt als je met gevulde Maxi Cosi en al weer voor de deur staat.

Wil je je nog meer voorbereiden op de komst van de kleine? Neem dan eens een kijkje op “dit wil je vooraf weten“.

 

 

 

 

Uitgelichte afbeelding: shutterstock