Vorige week was de afspraak bij de huisarts en vandaag was de gynaecoloog aan de beurt. Met een flinke waslijst aan vragen op zak nam ik plek in de, inmiddels voor mij al te bekende, wachtkamer. Ik was een tikkie (lees drie kwartier) te vroeg, maar had genoeg leesvoer ontdekt om de tijd mee door te komen. Wat ik niet had verwacht was dat de gynaecoloog mij na tien minuten al naar binnen riep. Ik had dus ruim de tijd om alles te bespreken.

De gynaecoloog begreep mijn zorgen wat betreft de hoeveelheid miskramen. Alhoewel ze er van overtuigd was dat het nog steeds om pure pech ging vond ze het wel raadzaam om een aantal testen uit te gaan voeren. Zo zal mijn bloed onderzocht worden op Antifosfolipide-antistoffen. Sommige mensen maken namelijk verkeerde antistoffen aan, zoals de antifosfolipide-antistoffen. Ze zorgen ervoor dat bepaalde vetten niet meer goed werken. Dat vergroot de kans op trombose. Als dat in de placenta gebeurt ontstaat de miskraam. Ongeveer 2% van alle vrouwen heeft antifosfolipide-antistoffen; onder vrouwen met herhaalde miskraam is dat percentage ongeveer 15%. Verder zal sowieso onderzocht worden of er al sprake is van stollingsafwijkingen. Laten we hopen van niet, want daar zit ik nou echt niet op te wachten. Aangezien ik bij Sanne zwangerschapssuiker had, zal ik nu ook onderzocht worden op mijn suikers. Dit zal in een tijdsbestek van drie maanden gebeuren. Het was ook mogelijk om te testen op chromosoomafwijkingen, maar aangezien daar toch niets tegen te doen is heb ik deze maar afgewezen.

Toen kwam de echo. Allereerst vond de gynaecoloog mijn baarmoederslijmvlies aan de dunne kant. Het kon komen door de miskraam of door het moment van de maand, maar het was iets voor de volgende keer om te checken. Vervolgens zag ze een klein zwart vlekje in mijn baarmoeder, dat daar niet thuis hoort. De gynaecoloog kon het niet verklaren en denkt dat het nog een beetje bloed van de miskraam is. Maar dit kleine zwarte vlekje zat er vorige keer ook al, dus dat lijkt mij zelf onwaarschijnlijk. Het probleem is dat het op een plek zit waar eigenlijk de innesteling hoort te gebeuren. Het kan dus zo zijn dat het kleine zwarte vlekje de boel torpedeert. Reden genoeg dus om over drie weken terug te gaan voor een nieuwe echo. Als het goed is heb ik dan alweer een menstruatie achter de rug of ben ik (en dat heeft uiteraard mijn voorkeur) zwanger. Als het vlekje er dan nog steeds zit zal ik besproken worden in het team en zal er wellicht een kijkje in de baarmoeder genomen worden.

Al met al dus een best heftig ochtendje met veel informatie om te verwerken. Gezien de voorkomende miskramen in mijn familie en mijn eigen geschiedenis is de kans op een volgende miskraam 1 op 5 waar het bij een andere vrouw van mijn leeftijd 1 op 10 is. Dubbel zoveel kans dus.Toch heb ik het gevoel dat het allemaal wel weer goed komt. Nou ja, de tijd zal het leren. Nu eerst maar hopen dat dat stomme kleine zwarte vlekje volgende keer helemaal weg is. Wordt vervolgd!

Gerelateerde posts:

De miskraam, hoe is het een maand later? De uitslagen van de eerste bloedtest zijn binnen Update ziekenhuis: is het vlekje weg? Update onderzoek gynaecoloog en hoe het nu verder gaat