Als ik terug denk aan mijn jeugd en hoe mijn moeder het allemaal deed (vaak in haar eentje, omdat mijn vader tot laat werkte en veel op reis was) dan heb ik ontzettend veel respect voor haar. Het is best pittig om ouder te zijn en al helemaal in je eentje. Ik heb gelukkig een lieve man, die echt mijn steun en toeverlaat is. Daarom vulden wij op verzoek van Kiddowz ook samen “De rotklusjes van het ouderschap…-tag“ (gemaakt door Charlotte van Aukjes Wereld).

Hoe vaak knip je de nagels van je kind?

In eerste instantie knipte ik altijd de nageltjes van de kinderen. En ja, ik heb ook een keertje per ongeluk in de vingertjes geknipt. Dat overkomt toch iedere ouder? Dit was niet eens de reden waarom manlief het over nam van mij. Hij vond namelijk dat ik de nageltjes op de verkeerde manier knipte waardoor er een grotere kans zou zijn op ingegroeide teennagels. Aangezien ik de teennagels op dezelfde wijze knipte als die van mezelf, vond ik het klinkklare onzin. Ik heb nog nooit een ingegroeide teennagel gehad. Hij vond toch dat het anders moest, dus zei ik dat hij het dan lekker zelf mocht doen. Inmiddels zijn we zo’n drie jaar verder en knipt hij ze nog steeds. En hoe vaak? Eigenlijk te weinig om eerlijk te zijn. We bedenken het ons meestal als ze al weer op bed liggen. Gelukkig zijn de nageltjes wel geknipt voordat ze inscheuren of iets dergelijks.

Hoe vaak verschoon je het bed van je kind?

Deze vraag kwam natuurlijk ook voor in de ik ben zo’n moeder tag. Het liefst zou ik het iedere week willen verschonen. Er is niets fijners dan in een schoon bed te liggen. Helaas ben ik wat dat betreft echt een loedermoeder en mogen de kinderen al blij zijn als ze elke twee weken een schoon bedje hebben. Erg hè? Zolang het niet stinkt…..

Hoe vaak maak je de oren van je kind schoon?

Eigenlijk niet zo vaak. Wij denken dat het niet goed is als deze te vaak schoongemaakt worden. Wij maken het alleen schoon als het zichtbaar in de oorschelp zit. Je moet echt niet gaan wroeten in de gehoorgang van het oor. Neem dat maar aan van iemand die eindeloos heeft gekampt met ooronrstekingen.

Wie verschoont de vieze luiers (of mag op de wc de vieze billen poetsen)?

Daar doet geen van beiden echt moeilijk over. Oké, we wachten soms wel net iets te lang, omdat we dan vinden dat de ander het weer eens mag doen. Maar puntje bij paaltje verschonen zowel manlief als ik de vieze luiers.

Wie staat er ’s nachts op als je kind wakker wordt?

Meestal is hij degene die er uit gaat ‘s-nachts. Het komt denk ik doordat het even bij mij duurt voordat ik doorheb dat er een kind wakker is. Hij staat dan meestal al naast het bed op het moment dat ik mijn ogen open doe. Als de baby wakker wordt, ben ik uiteraard wel degene die in actie komt. Manlief geeft nou eenmaal geen borstvoeding.

Wie mag er naar het consultatiebureau om de inentingen te halen?

Dat ben ik dus! Net zoals ik degene ben die naar huis gaat als één van de kinderen ziek is. Tenzij ik in een vergadering of zitting zit. Dan kan ik manlief er nog wel eens toe bewegen om zijn afspraken af te zeggen. Het is nou eenmaal wat lastiger voor hem om van zijn werk weg te gaan. Mijn werk en werkgever zijn erg flexibel, dus ik kan dit makkelijker oppakken.

Wie regelt de oppas als jullie een avondje uit gaan?

Natuurlijk doe ik dat. Ik heb het contact met de oppasdames en ik beheers de agenda. Ik weet zeker dat hij het ook wel zou kunnen, maar ik wil het graag op tijd geregeld hebben. Als ik het aan hem zou overlaten, kwamen we nooit meer de deur uit.

Het enige wat nog ontbreekt aan de lijst is de vraag wie de “zaken” regelt met het kinderdagverblijf en school. Het moge natuurlijk duidelijk zijn, dat dit door mij gedaan wordt. Manlief verzorgt op zijn beurt weer de teruggave van de belastingdienst voor de kinderopvang.

Ik vind het dus eigenlijk best eerlijk verdeeld in ons gezin. Misschien zouden we alleen de frequentie sommige rotklusjes wat moeten opvoeren. Aan de andere kant, ze hebben het goed en ik hoor ze niet klagen ;-). We zijn niet de perfecte ouders en streven er ook niet naar dit te zijn. Deze tijd kunnen we beter besteden aan onze meisjes.

Foto: www.shutterstock.nl

Gerelateerde posts:

Ik ben zo’n moeder die….. Ik ben borstvoeding moe “Mag de deur open blijven?” Geen inenting? Geen kinderdagverblijf!