Vanochtend was het zo ver. De dame van het consultatiebureau zou bij ons thuis komen om de gehoortest AABR-screening (Automated Auditory Brainstem Response) bij Noor af te nemen. Alhoewel ik me eigenlijk niet heel veel zorgen meer maakte, was ik toch wel een beetje gespannen. Dat ze wat hoorde wisten we wel, maar zou het voldoende zijn? En zou de test überhaupt wel goed gaan vandaag? De dame van het consultatiebureau had mij namelijk verteld dat Noor stil moest liggen om een goede meting te kunnen doen. Maar ja, hoe vertel je een drie weken oude baby dat ze niet bewegen mag of geluid mag maken? Dat was ook nog eens een uitdaging.

Lees ook: hoort ze wel genoeg?

De derde gehoortest

Klokslag negen uur vanochtend stond de dame van het consultatiebureau voor de deur. Noor was heerlijk in dromenland op dat moment, wat ideaal was voor een AABR-screening. Op het moment dat we de slaapkamer instapten werd ze echter wakker. We hebben nog even gekeken of ze weer in slaap zou vallen, maar bij Noor betekent wakker zijn ook altijd dat ze wil eten. Gelukkig kon de test ook afgenomen worden als ze in mijn armen lag. Dus ik ben op bed gaan zitten en heb Noor aangelegd in de hoop dat ze weer in slaap zou vallen. Dat is nog best lastig om te doen, want als ze teveel drinkt gooit ze de melk er gewoon weer uit. Zou je net zien dat dat middenin de meting zou gebeuren. Terwijl Noor aan het drinken was, bevestigde de dame van het consultatiebureau de plakkertjes op haar hoofd, schouder en nek. Ook werden de oorkapjes op de oortjes geplaatst. Vervolgens werden alle draden aangesloten en werd de eerste test uitgevoerd: de controle of alles naar behoren werkte. Toen was het wachten tot Noor rustig genoeg was of in slaap was.

De AABR-screening leek eindeloos te duren

Dit waren de eerste lange minuten. Een paar keer leek het er op, dat de screening gestart kon worden en dan maakte de kleine meid weer een raar geluid of een beweging. Gelukkig viel ze na een minuut of tien in slaap in mijn armen en kon de echte test gestart worden. Mijn hart bonsde in mijn keel van de zenuwen. Na nog geen minuut fluisterde de dame van het consultatiebureau dat het rechteroortje al geslaagd was. Yes!!!! Noor kon sowieso horen met één oor. Het was alsof haar hele toekomst weer voor haar open lag (niet dat deze weg was als ze doof zou zijn geweest, maar zo voelde het nou eenmaal). Wat een opluchting was dit al. Toen was het wachten op de resultaten van het linkeroor. Dit leek eindeloos te duren en ik zag manlief ook alleen maar geconcentreerd kijken naar de meter. Toen kwam het verlossende woord: “voldoende!”. Er is helemaal niets mis met de oortjes van ons meisje!!!

Er hoeft na de derde gehoortest, de AABR-screening, geen verder onderzoek gedaan te worden naar het gehoor van Noor, maar de dame van het consultatiebureau zei wel dat je als ouder altijd oplettend moet zijn of je kinderen wel genoeg horen. Dit kan in de loop van tijd namelijk nog veranderen. Voor nu zijn wij in ieder helemaal blij en gerustgesteld.

Lees ook: haar gehoor moet verder onderzocht worden

https://meervanmir.eu/de-derde-gehoortest-de-aabr-screening