Zwembroekjes met ingebouwde luier, wat doe ik verkeerd?

Jeetje, wat is het toch warm! Het enige waar ik de hele dag naar verlang is wat verkoeling. De meiden zagen er ook redelijk oververhit uit, dus ik had eigenlijk geen enkel excuus meer om niet het zwembadje op te zetten. Ik vind dat namelijk niet de meest leuke klus om te doen. Eerst moet ik dat ding vinden en dan bedenken waar de pomp ook alweer ligt. Ons zwembad heeft een lengte van twee meter, dus voordat je dat opgepompt heb, heb je geen puf meer in je been. Gelukkig hielp manlief mij er aan herinneren, dat we ook een elektrische pomp hebben en hij wist nog waar die lag. Mijn held!

Een uur later, het zwembad was niet echt schoon, staat het opblaasgeval te blinken in de tuin. Nog een klein half uurtje later zit er genoeg water in om heerlijk af te koelen. De kleuter trekt haar kleren uit, plonst erin en slaakt een kreet dat het water wel erg koud is. Eh ja, dat zou goed mogelijk kunnen zijn. De peuter is nog niet zindelijk en aangezien ik geen zin heb om non-stop het water te moeten verschonen, krijgt zij billenbescherming aan. Normaal gesproken doe ik gewoon een zwemluier bij haar om, maar van een vriendinnetje had ik een zwembroekje gekregen met ingebouwde luier. Volgens haar was dit ideaal. Nou, haar mening deel ik dus niet!

Tien minuten nadat de dames het badje betreden hadden, rook ik al de geur van verse poep. Ik hoopte eerst dat de kleuter wellicht een windje had gelaten, maar helaas was de geur al snel te overheersend. Ja hoor, het zwembroekje van de peuter was gevuld. En natuurlijk was het de vloeibare vorm. Ik zag het niet voor me, dat ik zonder morsen haar naar de wc zou kunnen tillen, dus zette ik haar op het gras. Dat beetje dunne zou ons groen wel overleven.  Ik had het overduidelijk verkeerd ingeschat, want bij het openen van het broekje viel er een grote brei op het gras. Met het schepje van de kattenbak probeerde ik het dus maar op te wippen om weg te gooien, maar op de één of andere manier smeerde ik het alleen maar uit. Het gevolg? Ik stond vervolgens een half uur lang met billendoekjes het gras schoon te poetsen. De peuter zat ondertussen alweer heerlijk in het badje.

Op dit moment ben ik dus geen fan van de ingebouwde-luier-zwembroekjes. De weggooi-zwemluiers zijn dan een stuk makkelijker, omdat je het met inhoud en al weggooit. Maar mezelf kennende heb ik het vast ook niet handig aangepakt. Mijn vraag is dan ook hoe ik dit beter had kunnen oplossen. Wat had jij gedaan in een situatie als deze?

Gerelateerde posts:

Een alternatief voor het campingbedje Kinderen dragen hoeft niet zwaar te zijn! Een eigen plekje voor ons lieve meisje Het nieuwste Dick Bruna boek: Nijntje op schoolreis