Een grapje denk je zeker? Was het maar zo! Deze vraag kwam ik afgelopen week tegen op een forum. De zwangere dame in kwestie vroeg hoeveel wijntjes acceptabel waren om te drinken tijdens de feestdagen. Dat leidde natuurlijk tot een heftige discussie. De een vindt dat een drankje zo nu en dan moet kunnen en de ander was faliekant en zeer gepassioneerd tegen. Ik behoor tot die laatste groep.

Denk eens aan een ander

Eigenlijk wilde ik het kopje hierboven “egoïsme” laten weergeven, maar ik heb mij ingehouden om niet teveel tegen het hoofd te stoten. Maar ergens is het natuurlijk wel een vorm van egoïsme als je tijdens je zwangerschap alcohol drinkt. Immers stel je op dat moment je eigen belang boven die van je ongeboren kind. Die behoefte om gezellig een glaasje mee te doen tijdens de feestsdagen kende ik natuurlijk zelf ook. Maar het is voor mij nooit het risico waard geweest. Daarom at ik ook geen gerookte zalm, leverworst, sushi (heel erg jammer) of rood vlees tijdens de zwangerschap. Ik was braaf mij aan de regeltjes aan het houden, omdat het niet meer alleen mijn eigen gezondheid betrof, maar ook die van mijn ongeboren kind. Vooral in de laatste zwangerschap heb ik daar extreem op gelet.

Een klein glaasje mag toch wel?

Er zou nooit bewezen zijn dat een klein glaasje schadelijk zou kunnen zijn voor je ongeboren kind. Lijkt mij wel logisch dat dat nooit bewezen is, want welke vrouw zou aan zo’n studie willen meedoen? Maar er zijn wel wat studies geweest over de effecten van alcohol tijdens de zwangerschap. Het kan nog steeds leiden tot gedragsstoornissen en trage ontwikkeling van cognitieve vaardigheden (bron: gezondheidswetenschap). Uiteraard zijn de negatieve gevolgen voor het ongeboren kind minder groot dan wanneer de moeder goed heeft doorgedronken tijdens de zwangerschap. Gelukkig is iedereen het er wel over eens dat dat not done is. Maar waarom de kleine beetjes wel? Wat ik altijd heb vernomen, van mijn gynaecologen en verloskundigen, is dat in theorie zelfs een kleine hoeveelheid alcohol tijdens de zwangerschap het Foetaal-alcoholsyndroom zou kunnen veroorzaken. Waarom zou je dan het risico nemen?

Geen enkel risico

Tijdens mijn laatste zwangerschap heb ik een biertje teruggestuurd, omdat het niet alcoholvrij maar alcoholarm was. Wat mij betreft prima om mee te rijden, maar niet om te drinken als er een mensje in mij groeit. Door mijn tafelgenote werd ik met vreemde ogen aangekeken. Ik meende zelfs een soort van uitlachen waar te nemen. Ik heb haar toen even haarfijn uitgelegd hoe ik er in sta.

Tot het moment dat we diagnose van Noor kregen, heb ik mijzelf voortdurend afgevraagd of haar achterstand en beperkingen een gevolg waren door iets wat ik wel of niet had gedaan tijdens de zwangerschap. Had ik ergens misschien een risico genomen? Was er na de geboorte iets voorgevallen wat het zou verklaren? Nee, totaal niet dus. Haar genetische mutatie was gewoon dikke vette domme pech. De diagnose deed veel pijn, maar ik was oprecht ook echt opgelucht dat we er niets aan konden doen. Dus stel je nou eens voor dat je wel bewust een risico neemt tijdens de zwangerschap en dit risico zich ook verwezenlijkt? Zal je het jezelf dan ooit kunnen vergeven? Dat ene drankje is het dat echt niet waard! Alcohol tijdens de zwangerschap? Wat mij betreft een absolute no go!

Gerelateerde posts:

Als je de verkeerde baby aan een ouder geeft Alweer 22 weken zwanger! Hoe is het nu?