Ik weet niet wat er met mij aan de hand is. Misschien heeft het met mijn leeftijd te maken? Of is mijn lichaam sowieso raar? In ieder geval staan de artsen ook voor een raadsel en heb ik weer leuk in een middag op de spoedpost doorgebracht. Ik zal je vertellen wat er gebeurd is.

Het begon in de nacht van donderdag op vrijdag. Ik werd midden in de nacht wakker, wat tegenwoordig elke nacht zo is, omdat mijn blaas de zwangerschap maar niets vindt. Toen ik op stond voelde ik al dat er iets mis was. Ik wankelde op mijn benen en liep slaapdronken naar de wc. Mijn eerste gedachte was dat ik te snel was opgestaan. Maar het werd niet minder, dus ik ben uiteindelijk op handen en voeten weer terug in bed gekropen. Verder heb ik er niet meer bij stil gestaan.

De volgende dag op het werk gebeurde het weer. Ik deed niets inspannends (ik was een vervelend haartje aan het uittrekken), dus daar lag het niet aan. Ineens begon de kamer te draaien en hoorde ik het suizen in mijn hoofd. Uit angst om onderuit te gaan ben ik maar gelijk op de grond gaan liggen. De BHV werd erbij geroepen voor raad en daad. Ze dachten eerst aan suikers, maar ik had net gegeten dus dat was onwaarschijnlijk. Zelf dacht ik aan een lage bloeddruk. Daar heb ik vaker last van en dan word ik ook duizelig. Vanwege de zwangerschap werd toch een ambulance gebeld. Ik was er heilig van overtuigd dat ze mij een dropje zouden geven en ik mij weer fitter zou voelen. Maar het tegenovergestelde bleek. Mijn bloeddruk was niet te laag, maar veel te hoog (voor mijn doen). Het gevolg? Ik mocht gezellig mee naar het ziekenhuis. 

Daar aangekomen kreeg ik eerst een neurologisch onderzoek. Ondertussen was de duizeligheid al een stuk minder en ook mijn bloeddruk leek zich te stabiliseren op een keurige 100 over 65. Mijn bloed werd nog afgenomen en ik moest in een potje plassen (lees: zo’n niet charmante postoel).  Ik hoorde de verpleegkundige zeggen dat ze mij gingen onderzoeken op pre-eclampsie. Zwangerschapsvergiftiging? Hoe dan? Dit is mijn vierde kind van dezelfde vader en ik ben nog lang niet in het derde trimester van de zwangerschap. Een zwangerschapsvergiftiging zou zeer onwaarschijnlijk zijn. En inderdaad, vier uur later werd dat ook bevestigd. Maar wat dan de wel de oorzaak van de acute hoge bloeddruk was, wisten ze niet. Ik mocht naar huis gaan en als ik me weer zo zou voelen even het ziekenhuis bellen.

Natuurlijk ben ik groot voorstander van het zekere voor het onzekere, maar dit vond ik niet logisch. Het feit dat ik maar een halve schildklier heb of dat oververmoeid ben, daar werd niets mee gedaan. Het lijkt mij dat die factoren toch ook kunnen meespelen? Hoe dan ook, ik word niet echt happy van het idee van de hoge bloeddruk aanvallen die ineens kunnen opspelen. Ze voelen echt niet fijn. Dus alle tips en suggesties mogelijke oorzaken zijn welkom! Verder doe ik het voorlopig even rustig aan!

Lees ook: op de helft van de zwangerschap

Gerelateerde posts:

De nasleep van de miskraam De eerste echo……zwanger? De twintig weken echo van Nano Jep, ze zit er nog steeds in!