Dat ik er totaal niet met mijn hoofd bij ben geweest de afgelopen tijd, bleek wel rond de verjaardag van mijn oudste. Wekenlang had ze er al naar uitgekeken, dus dat er een feestje moest komen was duidelijk. Eentje voor de grote mensen en eentje voor de kinderen. Na in totaal tien eerdere verjaardagen van de kinderen hebben manlief en ik een soort van schema van war er gebeuren moet en wat er gekocht moet worden. Hetzelfde geldt voor wie wat doet. Één van mijn taken is de taart. Deze halen we altijd bij de HEMA, bestaande uit foto tompoucen en een appeltaart. Als ik deze op dinsdagavond bestel, kunnen wij het altijd op vrijdagavond ophalen. De betreffende dinsdag voor de geplande verjaardag was ik dus druk bezig een foto te bewerken op mijn HEMA app. Ik had er eentje uitgezocht van mijn meisje tussen de bloemen. Even wat bijgelicht, haar naam en leeftijd erbij en ik was klaar.

De vrijdagavond deed manlief de boodschappen voor het feestje. Hij zou ook de taart en tompoucen ophalen. Toen hij mij belde en vroeg of ik het zelf bij de HEMA besteld had, dacht ik even dat ik niet op het knopje gedrukt had. Toen kwam zijn volgende vraag: “hoe oud wordt onze dochter volgens jou?” Ergens begon er wat te knagen in mijn achterhoofd en ik wist eigenlijk al snel wat ik er fout was gegaan. Ik had 36 tompoucen met Sanne 7 besteld in plaats van 6. Oeps! Toen ik het opbiechtte aan de jarige moest ze heel hard lachen. Of we ze niet een jaar konden bewaren? Nee, helaas niet. “Ze smaken vast net zo lekker mam”, was vervolgens haar antwoord. En dat deden ze inderdaad. Ik weet nu al dat ik hier nog vaak aan herinnerd ga worden, maar ach. De verjaardag was er niet minder gezellig om.

Gerelateerde posts:

Zijn YouTubers gevaarlijk voor onze kinderen? Dat zeg je toch niet tegen een kind! Zo gaat het nu met mij: de update Mag ik even?