27 weken zwanger: allemaal testjes, uitslagen en ontdekkingen

Terwijl ik door mijn oudere artikelen scrollde zag ik dat ik al een tijdje geen update meer had geplaatst over mijn ziekenhuisbezoekjes en de uitkomsten daarvan. Er is zoveel gebeurd sinds de laatste keer dat ik erover schreef, dus bij deze een flink bijkletsmoment.

De bobbels in mijn hals
Inmiddels ben ik meerdere keren op bezoek geweest bij de endocrinoloog voor die pingpongbal in mijn hals. Ook is er een echo gemaakt om te zien of er sprake was van groei. Maar om te vergelijken had hij wel het dossier nodig uit het andere ziekenhuis en tot vorige week was deze nog steeds niet verstuurd. Wel had ik de afmeting van de grootste cyste onthouden en deze lijkt toch een centimeter gegroeid te zijn. Voor de arts was dat geen reden om nu gelijk in te grijpen, tenzij het zo hard gaat groeien dat ik er echt last van ga krijgen. Wel is hij een voorstander ervan dat ergens in 2018 alle vier de bobbels operatief verwijderd worden. Het zou kunnen betekenen, dat ik dan de rest van mijn leven medicijnen voor mijn schildklier zal moeten slikken. Je kan er gelukkig wel gewoon heel oud mee worden. Voorlopig zal er dus niets gedaan worden en dat vind ik best prima.

Zwangerschapssuiker
Een paar weken terug mocht ik de fijne OGTT doen. Dit staat voor Orale Glucose Tolerantie Test. Ik moest me nuchter melden in het ziekenhuis om bloed te laten prikken waarna ik een flesje vol extreem zoet suikerwater moest leeg drinken. Twee uur later werd er wederom bloed afgenomen. De test an sich verliep een stuk beter dan in de vorige zwangerschappen. Toen moest ik hard mijn best doen het drankje weer niet eruit te spugen. Dit keer kon ik het beter behappen. Wel kreeg ik later op de dag een heftige sugarrush. Het zweet brak me uit, ik voelde me heel naar worden en ik moest even liggen. Zo merk je maar weer hoe slecht teveel suikers zijn voor je. Gelukkig was de uitslag goed!

De controle bij de gynaecoloog
Vorige week bracht ik weer een bezoekje aan mijn grote vriend de vrouwendokter. Ik weet niet of ik ooit eerder over deze arts verteld heb, maar ik ben groot fan van hem. Hij weet alles zo verhelderend te brengen en ik merk dat hij echt al jaren in het vak zit. Geen enkele vraag is hem te raar. Ik hoopte dat hij tezijnertijd de bevalling zou kunnen doen, maar hij liet me weten dat als hij erbij geroepen werd er iets echt mis was. Het was dus beter als ik hem niet zou zien die dag. Ergens vond ik dat wel jammer. Uiteraard hebben we de kleine meid weer even bekeken. Net zoals haar zussen lijkt ze een grote baby te worden. Ze ligt nu al aardig voor op groei. Voor mijn arts was dat reden genoeg om een nieuwe OGTT  te laten uitvoeren over een paar weken. Fijn…not! Verder vond hij het verstandig mijn vitamine D waarden en mijn ijzergehalte in het bloed te checken. Inmiddels weet ik dat de vitamine D op 92 staat, dus dat is uitstekend. Mijn ijzergehalte is echter 6.4. Dat is niet echt denderend hoog en het kan betekenen dat ik bloedarmoede heb. Hierover word ik vrijdag gebeld.

De onvrede
Manlief was met me mee naar de endocrinoloog. Tijdens het gesprek met de arts kwamen we erachter dat in mijn miskramentraject vorig jaar er een fout is gemaakt. Nou ja, een fout is het niet, meer een nalatigheid. De arts van toen heeft namelijk nooit de antistoffen in of van mijn schildklier getest. Dit is één van de eerste onderzoeken die je als arts doet bij herhaaldelijke miskramen en al helemaal als een patiënt al bekend is bij de endocrinoloog. Een afwijking in deze antistoffen schijnt miskramen te veroorzaken, maar is wel te verhelpen. Ik was in de veronderstelling dat ik daar ook op geprikt was, maar zowel de endocrinoloog als mijn gynaecoloog konden daar geen uitslagen van terug vinden. Beide heren begrepen ook niet waarom dit toentertijd niet is onderzocht. Het nu laten checken is een beetje mosterd na de maaltijd aangezien ik al bijna in het derde trimester zit. Mochten we besluiten nog een vierde kindje te willen, zal dit alsnog onderzocht worden. Ik heb in ieder geval gevraagd of ze dit konden terugkoppelen aan de gynaecoloog in opleiding van destijds. Hopelijk leert ze er van.

Het gaat dus uitstekend met mij. Ik heb wel wat last van mijn hormonen af en toe, maar verder ga ik redelijk fluitend door deze zwangerschap heen. Ik ben helemaal klaar voor het laatste trimester!