Bij de meeste zwangere vrouwen kijkt men naar de omvang van de buik. Is deze al te zien en is het erg groot? Bij mij valt er weer wat anders op. Ik had er al eerder een keer over verteld, maar ik heb een zeer ongewone zwangerschapskwaal. Tijdens de zwangerschap van Sanne zijn er namelijk nodeli ontstaan in mijn hals. Nodeli is het meervoud van nodulus, oftwel bobbels. En ik heb er maar liefst vier stuks van in mijn hals waarbij de grootste bij de laatste opmeting vier centimeter in omvang is. Soms zie je ze heel goed en soms zijn ze wat verschoven en dus minder zichtbaar. Tijdens de zwangerschap van Veerle heeft de endocrinoloog (de gespecialiseerde arts) ze uitvoerig onderzocht en besloten er niets aan te zullen doen. Wel moest ik terug op controle bij een volgende zwangerschap.

Weer terug op controle
Dus mijn grote vriend de gynaecoloog heeft me voorzien van een doorverwijzing en binnen de kortste keren had ik een geplande afspraak in het ziekenhuis. Omdat ik de vorige zwangerschap ergens anders woonde en dus in een ander ziekenhuis behandeld werd, hadden de artsen mijn medisch dossier opgevraagd. Blijkbaar is dat een behoorlijke opgave, want toen ik drie weken na het verzoek de afspraak had, was het dossier nog niet verzonden aan mijn nieuwe endocrinoloog. Ik mocht hem dus zelf gaan uitleggen wat ik dacht dat er in mijn hals aan de hand was.

Een kwartier later…
Nadat ik uitvoerig mijn verhaal had gedaan en de arts (wederom een hele leuke) mijn hals meerdere malen had betast, kwam het hoge woord eruit. De bobbels moesten er toch uit. Niet tijdens deze zwangerschap, tenzij ze problemen opleveren, maar wel binnen enkele jaren. Op mijn leeftijd en met mijn slanke postuur (zijn woorden) waren bobbels zoals deze zeer uitzonderlijk. Ook al merk ik er nu niets van, anders dan dat ik af en toe op Quasimodo lijk, ik zou er toch wel last van kunnen krijgen. Mijn hoofd zal in een bepaalde richting gaan staan en ik zou problemen met slapen gaan ondervinden. Bovendien wilde ik toch wel een keer mijn slanke hals terug? Toen hij ook nog eens vertelde dat het een redelijk simpele ingreep was, was ik al overtuigd. Weg met die ellendige dingen!

Het nadeel 
Er zijnechter twee redenen waarom ik er toch nog even over na moet denken van de arts. Er is altijd een risico dat het verwijderen van de bobbels een effect gaat hebben op mijn schildklier. Deze werkt tot nu toe uitstekend en dat houdt men liever zo. En ik maak vreselijke littekens aan. Op mijn buik is ooit een moedervlek weggehaald en de puntjes, van waar de naald de hechting doorheen heeft getrokken, zijn nog steeds zichtbaar. Ik hoef niet persé een litteken, alsof mijn keel is doorgesneden, op mijn hals.

Genoeg dus om over na te denken. Volgende keer gaat manlief met me mee naar de arts en kan ik hopelijk een weloverwogen beslissing nemen. To be continued..

Gerelateerde posts:

Default ThumbnailBizarre (vieze) eetgewoontes van zwangere vrouwen Gastblog Nano: rara, wat ben ik? 27 weken zwanger: allemaal testjes, uitslagen en ontdekkingen Op de helft van de zwangerschap en nog geen idee