Mijn operatie is gewoon alweer een maand geleden en ik merkte dat ik nog niet een update had gegeven over hoe het nu met mij gaat. Misschien omdat ik ook eigenlijk gewoon niets te klagen hebt. Ik voel me best goed en heb tot nu toe absoluut geen spijt gehad van de operatie. Ik was voorafgaand aan de operatie bang voor de uitslag van het weefsel, het eventueel kwijt raken van mijn stem, de pijn en de schommeling in mijn schildklierwaarden. Nu, een maand verder, kan ik eindelijk vertellen hoe het nu echt gaat.

De pijn viel me echt mee. Al binnen een week hoefde ik nog maar éénmaal per dag paracetamol te slikken en na anderhalve week was ik pijnstillingvrij. Het litteken in mijn hals geneest goed en op de jeuk na, heb ik er verder geen last van. Ik mag dus ook nu anti littekencrème gaan smeren. Mijn stem is nagenoeg ook in orde. Mensen die mij heel goed kennen horen wel eens een klein kraakje erin, maar echt hees ben ik niet. Wel merk ik dat ik minder kracht kan zetten (ik kan niet mijn kinderen roepen) en dat ik de hoogte niet meer haal als ik zing. Hopelijk is dit van tijdelijke aard en kan ik over een paar maanden weer wat aria’s voortbrengen en als een viswijf naar mijn kinderen gillen.

De medische uitslagen waren ook goed. Binnenkort moet ik weer bloed prikken om mijn schildklierwaarden te bepalen, maar tot dusver lijkt het er op dat mijn restantje schildklier de taak goed op zich heeft genomen. Ik heb er het volste vertrouwen in dat dat zo blijft. Het weefsel dat ze verwijderd hebben was ook goed en onschuldig. Alhoewel ik eigenlijk ook niet anders had verwacht, was het toch een geruststelling het bevestigd te krijgen. Het was wel goed dat het verwijderd was, want het was inderdaad aan het groeien gegaan. Het stuk dat ze weggehaald hebben was maar liefst ruim een ons zwaar en had een afmeting van 6x7x5!!! Ik had dus goed gevoeld dat het in omvang aan het toenemen was, maar zo enorm had ik ook niet verwacht. Het valt mensen nu wel op dat mijn hals een stuk dunner is. Ja duh, met zo’n lap vlees eruit.

Enfin, ik ben nog steeds blij met mijn beslissing de schildklieroperatie te ondergaan en ik hoop dat mijn bloeduitslagen volgende keer net zo hoopgevend zullen zijn!

Gerelateerde posts:

Update ziekenhuis: is het vlekje weg? Toch een oorzaak voor de miskramen? Ze lag twee verdiepingen lager op de kinderafdeling Buisjes plaatsen is zo simpel nog niet