Waar ik dit weekend nog heel vrolijk aan het vertellen was dat we ziek waren, maar echt geen zorgen hadden, denk ik er inmiddels wel anders over. Ik heb gelukkig geen koorts of keelpijn meer, maar wel het gevoel dat er af en toe een olifant op mijn borstkast staat. Als ik de trappen op gelopen ben, valt het ademen zwaar. Maar dat is allemaal niets vergeleken met manlief. Hij startte zondagochtend met een temperatuur van meer dan 40 graden. Dit heeft hij dagen aangehouden. Alleen met paracetamol was het enigszins onder controle te houden. Zodra deze uitgewerkt was, begon hij bizar te trillen. Inmiddels zit hij op dag 5 van ziek zijn, is hij goed afgevallen, volledig uitgeput en heeft hij een onverklaarbare en niet voor hem herkenbare hoofdpijn. Zijn koorts lijkt gelukkig wel iets minder, maar in goede gezondheid is hij echt nog niet. Hij kan nog niet zonder de paracetamol functioneren. We maken ons ook wel stiekem een beetje zorgen, dat het nog wel even gaat duren voordat hij weer hersteld is.

Corona of niet?

Er is geen test afgenomen, dus honderd procent zeker weten doen we het niet. Pas als manlief opgenomen zou moeten worden, zal hij verder getest worden. Wel is er intensief overleg met de huisarts geweest en die heeft gezegd dat hij Corona vermoedt. Manlief zelf zegt nog nooit zo ziek te zijn geweest en er ondertussen ook wel vanuit te gaan. Hij heeft dan niet alle symptomen, maar hij volgt wel het pad dat andere coronapatiënten ook doorlopen hebben. Ruk dus! Ik vind het best eng allemaal. Voor hetzelfde geld is dit nog maar het begin van een naar ziektebed. Ik hoop het zo niet voor hem. Of voor mij, want het is zo best pittig. Ik kan je oprecht zeggen dat ik heel erg moe ben. Zal ook wel door mijn ziek zijn en het hebben van een baby komen.

In thuisquarantaine

Als de dokter vermoedt dat je Corona hebt, moet je dus sowieso in thuisquarantaine. Ook al is er geen test gedaan om het te bevestigen. Dit betekent dat wij dus nu ook “opgesloten” zitten. Gelukkig hebben we een fijn huis met een tuin erbij, dus we kunnen nog wel naar buiten. Maar even boodschappen doen zit er niet in voor nu. In beginsel hadden we wel genoeg eten voor een aantal dagen in huis, maar niet voor twee weken. Wij hebben namelijk niet gehamsterd. We hoopten voor volgende week de AH te laten bezorgen, maar deze zijn de komende twee weken volgeboekt. Daar hadden we nou net niet op gerekend. Blijkbaar durft niemand meer naar de supermarkt te gaan? En wij mogen niet! Gelukkig heb ik een heel lief vriendinnetje, die voor mij vandaag de boodschapjes voor een week heeft gedaan. Op dit soort momenten besef je weer hoe fijn en belangrijk sommige mensen in je leven zijn.

Dus we zitten voorlopig even thuis. Hopelijk met zijn zessen gedurende de hele quarantaine en niet dat manlief alsnog naar het ziekenhuis moet. We maken er gewoon het beste van, voor zo ver dat kan. En als we dan 24 uur koortsvrij zijn, dan ga ik naar de supermarkt! Ik verheug me er nu al op.

Uitgelichte afbeelding: Shutterstock

Gerelateerde posts:

Het Corona virus bij ons thuis Een en al ziekenboeg bij ons thuis Zo goed als hersteld en anderhalf meter coronatestToch maar een Coronatest gedaan