Welke leeftijd eerste seksuele voorlichting aan kleuters?

Inmiddels is mijn buik echt duidelijk zichtbaar en vinden de kinderen het een fantastisch fenomeen dat er een kindje in zit. Vooral de oudste is erg geïnteresseerd. Ze heeft haar zusje al kunnen voelen en kan niet wachten tot ze er is. Toch vergeten ze zo nu en dan dat de buik geen extra stootkussen voor ze is. Zo gisteren ook toen er even met vol gewicht op geleund werd. Ik zei dat ze dat beter niet meer konden doen, want dan zou de baby plat gedrukt worden en ik wist vrij zeker dat papa er geen nieuwe meer in zou willen stoppen. Op het moment dat ik het zei wist ik eigenlijk al dat daar vragen over zouden komen. En inderdaad. “Wat heeft papa met de baby te maken? Heeft hij deze ook gemaakt? Hoe dan?” Ik keek bijna smekend om hulp maar manlief, maar die lachte alleen maar dat ik zelf de beerput geopend had. Dus zat er maar één ding op: de eerste vorm van seksuele voorlichting.

Net zoals ik het vroeger leerde

Het boek waarmee mijn moeder mij vroeger over de bloemetjes en de bijtjes had uitgelegd, had ik al een keer eerder meegenomen van het ouderlijk huis. Oké, de plaatsjes en sommige teksten zijn erg achterhaald, maar het doel kan je er wel nog mee bereiken. Het eerste gedeelte waar de verstuiving van bloemen werd uitgebeeld heb ik wel overgeslagen. Dat vond ik als kind al niet interessant, dus mijn dames waarschijnlijk ook niet. Ik ben gelijk naar het gedeelte van de hondjes gegaan. Daar waren een papa en een mama hond zichtbaar met daarbij hun kiemcellen afgebeeld. Dus zo ging ook mijn uitleg. “Mama heeft eitjes in haar buik en papa heeft zaadjes bij zijn piemel. Als die twee samen komen, ontstaat er een kindje”. Het plaatje daarna, van de blote papa en mama, illustreerde extra waar wat zich bevond.

We zijn nog niet klaar

Eigenlijk zat ik vanaf dat moment te wachten op de vraag hoe de zaadjes dan in mama zouden komen, maar deze is mij gelukkig bespaart gebleven. Wel werd er met vraagteken ogen gekeken naar het plaatje waar het baby’tje uit de mama kwam, maar ik denk dat ze zelf daar stiekem nog geen antwoord op wilden hebben misschien. Hoe dan ook, het verhaal van de eitjes en de zaadjes was voor nu plausibel genoeg voor de meisjes. Het echte werk, over de daad en zo, komt later wel weer. Blijkbaar is de wetenschap dat papa toch een rol in hun ontstaan heeft gehad, op dit moment genoeg. Dan heeft deze mama wat extra tijd om na te denken over de volgende vraag; “hoe komen de zaadjes bij het eitje?”