Elke ochtend vraagt mijn mama me weer wat ik op mijn boterham wil. Je zou toch verwachten, dat ze na anderhalf jaar eens weet dat ik pindakaas bij het ontbijt wil. Nou ja, ook wel bij de lunch. Als het enigszins kan ook bij het avondeten. Soms krijg ik het dan wel eens in vloeibare vorm en dat heet dan pindasaus. Zoooooo lekker! In ieder geval koopt mijn papa potten pindakaas per 20 stuks en ze gaan allemaal op. Naast mijn boterham met pindakaas wil ik er ook eentje met smeerkaas. Of worst. Wat er dan ook klaargemaakt wordt, ik wil dan het andere. Worst op brood? Nee, ik wilde smeerkaas! En dan willen ze niet eens een nieuwe boterham maken! Weet je wat ik dan doe? Ik eet gewoon de boterhammen van mama op als ze even niet kijkt.

Wat ook zo’n dillema ‘s-ochtends vroeg is of ik mijn boterhammen uit de hand wil eten of gesneden wil hebben om het met de vork te eten. Begrijpen ze gewoon niet dat dit een zeer lastige keuze is voor mij? Als het brood gesneden is kan ik mijn vork namelijk gebruiken, maar dubbelgeklapt vind ik de boterham mooier. Maar ja, dan is mijn vork weer overbodig en die gebruik ik zo graag. En weet je wat dan nog het ergste is? Dat ze niet eens naar mij luisteren! Hoe moeilijk is het nou om van mijn in stukjes gesneden boterham weer één geheel te maken. Als ze dat nou gewoon deden zou ik ‘s-ochtends ook niet zo vaak boos hoeven te zijn. Ik ben twee hoor! Het is heel normaal, dat ik voortdurend van gedachten verander. Mijn volwassen ouders moeten daar gewoon maar rekening mee houden vind ik. Zij zijn toch ook ooit twee geweest? En alsof zij nu wel altijd goed weten wat ze willen. Nee pap en mam, gewoon het smeersel op mijn boterham veranderen als ik me bedenk en ook gewoon er weer één dubbelgeklapt geheel van maken als ik toch ineens geen zin meer heb om met de vork te prikken!

Gerelateerde posts:

Gastblog Sanne: supermarkt De anti-aankleedkussen-fase Kleine meisjes worden groot peutermasturbatiePeutermasturbatie