BAM! Daar staat het op je scherm. En ik weet dat ik heel veel mensen misschien nu op hun teentjes trap, maar het is naar niemand persoonlijk bedoeld. Gewoon iets dat mij opviel de laatste tijd. Allereerst wil ik duidelijk maken dat ik groot voorstander ben van bodypositivity! Het is goed dat er een beweging is waardoor vrouwen trots gaan zijn op hun lichaam en sexy anorexie niet meer de maatstaf zal zijn. Het lijkt alleen een beetje te ver door te schieten. Naar mijn mening dan. Ik ben zelf geen maatje 36 en kan mij niet eens herinneren wanneer ik dat überhaupt voor het laatst was. Na vier kinderen heeft de zwaartekracht ook flink toegeslagen op bepaalde delen van mijn lijf. Bovendien word ik ook nog eens veertig dit jaar. En toch ben ik trots op mijn lichaam. Maar dat maakt nog niet dat ik mijzelf in een stringetje prop en over het strand loop. Of dat ik mijzelf nu laat gaan en niet meer op de kilo’s ga letten.

Waar ligt de grens?

Toch zie ik steeds forse vrouwen met hun lichaam pronken in bepaalde kledingstukken onder het mom van bodypositivity. Ik vind het heel goed dat ze trots zijn op zichzelf en het zelfvertrouwen hebben. Maar dat maakt het nog niet gezond! Hartstikke goed om blij te zijn met je lichaam, maar het maakt je ondertussen kapot. Het voelt alsof het een excuus wordt om niet meer aan jezelf, en met name de strijd tegen de kilo’s, te werken. Ik begrijp dat ook wel hoor. Het is zoveel makkelijker om uit te stralen dat je trots bent op je lichaam dan je levensstijl aan te passen. En ik heb het dan natuurlijk niet over die paar extra pondjes, maar over de echte morbide obesitas.

Wat wordt het voorbeeld?

Het is niet de boodschap die ik aan mijn dochters wil overbrengen. Wel natuurlijk dat ze trots op zich zelf mogen zijn en van hun lichaam houden. Met dat gedeelte van bodypositivity ben ik het compleet eens. En ook dat er zoveel meer vrouwenrondingen zijn dan die in modebladen en dergelijke worden gepresenteerd. Maar mijn boodschap gaat ook zeker zijn dat het lichaam waar ze van houden iets kostbaars is en goed verzorgd moet worden. En daarmee bedoel ik met een BMI dat niet dodelijk is. Anders is bodypositivity gewoon net zoals een roker die aan iedereen laat weten trots te zijn op zijn zwarte longen.

Wat ik dus wil zeggen

Eigenlijk is mijn boodschap dus gewoon dat iedereen trots mag zijn op zijn of haar lichaam, maar dat dat geen reden of excuus moet gaan vormen om niet aan jezelf en je overgewicht te blijven werken. Ik ben er heilig van overtuigd dat een gezond lichaam essentieel bijdraagt aan een gezonde geest. Dus verkondig dat je blij bent met je lichaam, maar geef het dan ook de zorg die het verdient. Daar draait bodypositivity toch ook om?

Gerelateerde posts:

Waarom investeren in jezelf en onderwijs Media alert: 3 op de 10 ouders kleien niet met kinderen door stress om gemixte kleuren bedrijfsaansprakelijkheidsverzekeringOndernemen doe je niet zonder een bedrijfsaansprakelijkheidsverzekering https://www.shutterstock.com/photosMijn eeuwige Iphone dilemma’s