Home » Ouderschap » Ouders » Mama » Andere moeders vinden mij vreemd Andere moeders vinden mij vreemd september 26, 2018 Volgens mij vinden de moeders van het schoolplein mij maar een vreemd persoontje. Ik geef ook toe dat ik soms wat vreemd ben, maar hoe deze dames naar mij kunnen kijken is ook wel weer wat overdreven. Ik denk dat het komt door mijn uiterlijke vertoning. Niet dat ik als een enorme slons over het schoolplein loop. Nee hoor, zo erg is het ook alweer niet. Maar ik geef toe, dat ik soms met natte haren van het douchen mijn dochter naar het klaslokaal breng. En mijn gezicht is een blote billen gezicht, er zit dus geen make-up op. En ja, ik loop graag op gympjes. De mama’s die tot in de puntjes verzorgd zijn, kijken mij dan wel eens aan alsof ze op me neerkijken. Gelukkig heb ik daar maling aan. Zo moeder zo dochter Hetzelfde geldt ook voor mijn kleuter. Ik heb al eens gezegd dat ik haar volledig vrij laat in haar kledingkeuze, hetgeen tot verrassende en of niet passende combinaties kan leiden. Als zij zich daar fijn in voelt vind ik het prima. Mijn grens lag bij de zomer toen ze een wollen trui met col wilde dragen op een dag dat het 37 graden zou worden. Dat mocht uiteraard van mij niet. Andersom heb ik er minder moeite mee. Gisterenochtend kwam mevrouw naar beneden in een zomerjurkje en was ervan overtuigd dat het prima kon. Ik heb haar verteld dat het erg frisjes zou worden en dat ze het zo koud zou krijgen, maar het dametje liet mij weten het NOOIT koud te hebben. Eigenwijsje dus. Nu had ik prima een ellenlange discussie kunnen voeren met de kleuter en mijn “macht” als ouder doen laten gelden. Daar heb ik zo vroeg in de ochtend dus echt geen zin in. In het kader van “choose your battles” besloot ik haar maar in haar zomerjurkje naar school te laten gaan. Dan moest ze het zelf maar ervaren. Niet helemaal ontaard De meester keek natuurlijk ook wel een beetje bezorgd toen hij de kleuter zag, maar ik wist hem gerust te stellen met de mededeling dat ik warme kleren in haar rugzakje had gedaan. De moeders om mij heen keken alleen maar vol medelijden naar mijn meisje. Alsof ik het expres gedaan zou hebben! Nou is dat natuurlijk ergens wel zo, maar niet op die manier die zij zichtbaar denken. Vreemd genoeg voelde ik toch de behoefte mij te verantwoorden en toen ik het had uitgelegd merkte ik de schifting onder de moeders. De ene helft begreep me volledig, de andere helft vond mij nog steeds een ontaarde moeder. En weet je wat nou het meest grappige van dit alles is? Het werd een warme dag! Uiteindelijk was mijn kleuter dus de enige die juist gekleed was! Gerelateerde posts: De handige sleutelhangers van Munkees Houten speelgoed en het zwembad Waarin het Tina Festival teleurstellend was De meest voorkomende ongelukjes met kinderen in huis
Marieke says: september 27, 2018 at 6:16 am Zo is mijn zoon de enige peuter die in de plassen mag stampen op het schoolplein als we op zijn zus staan te wachten. Echt waar de enige. Ik geloof er niks van dat andere peutertje dat ook niet willen. of zouden hun jasjes dan vies worden…
Nathalie says: september 27, 2018 at 9:39 am Hahahaha, leuk geschreven! Eigenlijk is het best jammer dat iedereen zo op elkaar zit te vitten vind je niet? Gewoon elkaar laten wezen wie je bent (tenzij je iets doet dat écht écht verkeerd is) maar dat lijkt me niet hahaha.
Oma Will says: september 30, 2018 at 10:23 pm Ach, het zijn pleinmoeders en daar kun je niet anders van verwachten. Ik ken zulke moedertjes, trek je er niets van aan. Roddelen en maken zich alleen druk om een ander. Heb je De Luizenmoeder gezien? Wees gewoon jezelf en leer dat je eigen kinderen ook.