Afgelopen week kreeg ik het al per sms aangekondigd. Een nieuwe dag des oordeel was weer nabij. De dag dat ik met beide Muppets naar het consultatiebureau moest. Ja, ik ga er toch nog steeds trouw naar toe. Ondanks dat ik altijd lichtelijk geërgerd er vandaan kom. Vandaag mochten we al weer en ik ben blij dat we voorlopig even niet meer hoeven.

Het was dus een dubbel consult deze ochtend. Beide dames werden gecheckt op hun vaardigheden en ontwikkelingen. Op Veerle was weinig aan te merken tot het moment van de bal. De verpleegkundige wilde kijken of Veerle haar evenwicht kon houden als ze de bal gooide. “Ga maar staan”, zei ze tegen haar. Je had haar gezicht moeten zien toen ik vertelde dat Veerle nog niet echt los kon staan en al helemaal niet los kon lopen. Gelukkig drong ze verder niet aan op fysiotherapie of iets dergelijks en liet ze het voor wat het was. En toen was Sanne aan de beurt.

28092Sanne was druk aan het spelen en miste even de motivatie om naar de pijpen van de verpleegkundige te dansen. De vrachtwagen die ze moest bouwen werd een toren. Als je deze omduwde gingen de blokjes net zo over de tafel als bij de vrachtwagen. Hierna wilde de dame van het consultatiebureau Sanne zelf eens goed bekijken. Het aparte was dat ze de peuter complimenteerde voor het zindelijk zijn en vervolgens in haar onderbroekje ging kijken. Wat zou daar nou de bedoeling van zijn geweest? Even checken of er geen remsporen in zaten? Toen kwam de oogtest. Ontaarde moeder die ik was had ik nog niet geoefend met haar, dus werden eerst de plaatjes uitgelegd. Vervolgens mochten we twee meter verder zitten en kreeg Sanne een speciaal brilletje op. Wonder boven wonder accepteerde ze het allemaal en deed ze keurig wat werd gevraagd. Of ze goed kan zien weten we niet, maar ze heeft in ieder geval geen lui oog. Verdere testen had de verpleegkundige niet, dus manlief ging weer op weg naar zijn werk. Waarschijnlijk zie ik er uit als een zielig huisvrouwtje, want toen kwamen de vragen pas echt. Of thuis alles wel goed ging? Of wij goed om konden gaan met het pittige van de dames? Of onze relatie onderling ook goed was? Ik voelde me een tikkie overdonderd en ben hier niet verder op ingegaan.

Net toen ik dacht dat we alles achter de rug hadden, kwam de verpleegkundige met de mededeling dat we nu het speentje maar moesten gaan afbouwen. Sanne zou volgens haar te veel slissen en dat kwam overduidelijk door de speen. Uiteindelijk liep ik dus alsnog naar buiten met een gevoel van blèègh en een nare nasmaak in mijn mond. Gelukkig is de volgende afspraak pas in maart.

Gerelateerde posts:

Een botte opmerking van de JGZ-arts Met de peuter naar de kinderfysiotherapeut Voor het eerst naar het consultatiebureau Met de peuter naar het consultatiebureau