Oma Bobje vertelt: het bibliotheekboek

Vroeger

Al sinds ik kon lezen, ben ik fervent lid van de bibliotheek. Heerlijk, al die boeken waar je uit mag kiezen. Vroeger had je boeken, die allemaal op dezelfde manier ingebonden waren, soms met het omslag op de voorkant geplakt, allemaal met de namen van schrijver en titel met witte verf handgeschreven op de zijkant. Je was verplicht om op leeftijd te lezen, daar controleerde de bibliothecaresse streng op. Toen ik me een keer aan Jan Wolkers waagde, moest ik de bibliotheekkaart van mijn zusje stiekem gebruiken, om het boek te mogen lenen. De bibliothecaresse geloofde direct de zogenaamd eerlijke blik in mijn bruine ogen, dat het boek voor mijn zusje bestemd was. 

Op de eerste pagina van het boek zat altijd een stukje papier geplakt, dat de datum van terugbrengen vermeldde. Soms met de hand geschreven, vaak met een stempeltje. Tegenwoordig moet ik alles zelf regelen. Bibliotheekkaart scannen, boek op de glazen plaat leggen en aanklikken wat ik wil en hopla, klaar.  

Leeshonger

In een recensie las ik laatst dat er wereldwijd allemaal herdrukken zouden komen van de boeken van Octavia Butler. Ik had nog nooit van haar gehoord, dus ik aan het googlen. Ze was de eerste zwarte vrouwelijke Science Fiction auteur in de zeventiger jaren in Amerika, en was daarmee erg beroemd geworden. Omdat Nederland in deze hausse van herdrukken niet achter wilde blijven, had de uitgeverij haar beroemdste werk Kindred, vertaald als VERBONDEN, snel op de markt gebracht. Ik was direct nieuwsgierig geworden. Even de internet catalogus van de bieb raadplegen, nee, nog niet in voorraad, dus ik zou moeten wachten tot St. Juttemis, of kopen. Je voelt hem al aankomen: ik steunde liever de plaatselijke boekwinkel. 

Het was een prachtig boek! In het kort: de ik-persoon, een zwarte vrouw, twintiger, getrouwd met een oudere witte man, wordt terug naar de tijd van de slavernij getransporteerd om haar overgrootvader te redden van een wisse dood. Telkens als hij in nood komt, roept hij op de een of andere manier haar hulp in. Pas als zij zelf ook zo ongeveer doodgaat, wordt ze weer naar haar eigen tijd teruggeflitst. Wat een aantal keren gebeurt, een soort voortijdse back-to-the-future, om te proberen de geschiedenis te beïnvloeden. Meer vertel ik er niet over, want dan zou ik het einde ook moeten verklappen en dat was zo prachtig en zo uniek en orgineel, lees het boek maar liever zelf!

Nieuwe titels

Ik was zo verrukt over dit boek dat ik besloot om meer van deze auteur te gaan lezen. Nu is mijn Engelse leesvaardigheid van redelijk schoolmeisjesachtig niveau. Nederlands, ja dat is echt meer mijn ding. Ik kwam algauw tot de ontdekking dat er vroeger van haar slechts een boek vertaald was en dat van die vertaling in totaal nog maar 1 exemplaar in de grote centrale bibliotheek van Overijssel beschikbaar is. Te reserveren voor 1 euro. Tweedehands was het ook nog wel te krijgen, maar dat vond ik een kansloze aanschaf, dat boek zag er namelijk nogal viezerig uit. 

Sweet memories. 

Gisteren mijn reservering opgehaald. En mijn hart smolt. Op de foto kun je zien dat het boek voor het laatst ‘officieel’ geleend was in 1984. Het lag veilig opgeborgen in de opslag van het magazijn, want ALLE boeken weggooien, nee, dat doen we als bibliotheek niet, er blijft altijd nog 1 exemplaar over voor de fanate liefhebber, voor mij dus. Ik krijg alleen minder tijd dan anders om het te lezen, vanwege de bijzondere uitleen. 

Waarschijnlijk kan het verhaal ook niet opboksen tegen VERBONDEN, want dit lijkt me echt meer een ScienceFiction, met gedachtetransporteren en zo. 

Maar wat een moed, wat een doorzettingsvermogen en wat een talent heeft Octavia Butler gehad om zich in die tijd als zwarte vrouw een vooraanstaande en eigen plek in de ScienceFiction wereld te veroveren. Mijn respect!