Jep, ze zit er nog steeds in!

Elke dag komt de veertig weken mijlpaal steeds meer een stukje dichterbij. Inmiddels heb ik alle vertrouwen er in, dat ik deze ook daadwerkelijk ga bereiken. Als je het ene uiterste hebt gehad (geboorte bij 35 weken) is het niet meer dan logisch dat je ook het andere uiterste een keertje haalt. Mijn moeder had exact hetzelfde. De eerste drie kinderen kwamen twee weken te vroeg en de jongste eigenwijs kwam vrolijk twee weken te laat. Het kan gewoon dus niet anders dan dat ik overtijd zal gaan.

De laatste paar dagen krijg ik veel whatsappjes met vraagtekens binnen als ik even niet snel genoeg terug gereageerd heb. Ook lijkt men zich allemaal hetzelfde af te vragen. Gemakshalve zal ik dus nu al deze vragen beantwoorden zodat ik daarna weer even in mijn coconnetje kan wegduiken.

Hebben jullie nu al een naam?
Nou, nee dus. We hebben het wel inmiddels weten te beperken tot nog maar twee stuks, maar daar wordt nog uitvoerig over gediscussieerd. Althans, dat denkt hij, want als het puntje bij paaltje komt wordt het toch mijn keuze. Ik laat hem nog even in de waan dat hij er daadwerkelijk iets over te zeggen heeft.

Slaap je al slecht?
Al weken, als het niet al maanden is. Op de een of andere manier slaap je gewoon een stuk lichter tijdens een zwangerschap.Daarnaast moet ik minimaal 5 keer per nacht eruit voor een toiletbezoek. Maar eerlijk is eerlijk, mijn nachtrust gaat er niet beter op worden als zij geboren is. Nu kan ik tenminste nog overdag mijn uurtjes pakken.

Rommelt het al / nog steeds?
Ken je het verhaal van Peter en de Wolf? Ik heb inmiddels al zo vaak geroepen dat het gaat gebeuren die avond, dat niet alleen mijn omgeving maar ook ik mijzelf niet meer geloof. Ik zal oprecht verbaasd zijn wanneer het eindelijk eens doorzet. In de tussentijd puf ik elke avond wel weer door.

Ben je het al zat?
Dat was ik twee weken geleden al! Maar sinds ik me erbij heb neergelegd dat ik elke avond voorweeën heb, klaag ik een stuk minder en baal ik er minder van dat ze nog in mijn buik zit. Zoals ik toen al zei, geniet ik nu gewoon nog even van de rust. Ik ben het dus minder zat dan vorige week.

Zijn Sanne en Veerle er veel mee bezig?
Eigenlijk bijna niet. Ik denk dat het voor hun nog iets te onwerkelijk is allemaal. Alhoewel Sanne wel vanochtend tegen de baby in de buik zei dat ze nu toch wel een keertje er uit mocht komen. Veerle negeert het nog zoveel mogelijk.

Wat mis je het meest?
Ik zou heel graag een broodje carpaccio willen en niet bij elk gerecht me hoeven af te vragen of het zwangerschapsproof is. Gewoon dus weer de vrijheid alles te kunnen eten. Verder zou een glaasje Chardonnay of een heerlijk Texels Skuumkoppe er inmiddels ook wel ingaan. Maar dat zal wat langer op zich laten wachten aangezien ik borstvoeding wil gaan geven.

Ben je al aan het bevallen?
Deze vraag blijft bijzonder. Als dat zo was zou ik toch niet gaan antwoorden? Gewoon even rustig afwachten, mensen. Je hoort het snel genoeg.

Mocht je nog andere vragen heb, stel ze gerust.