Testament regelen, Heb jij alles goed geregeld voor “later”?

Eind dit jaar word ik alweer 38 jaar oud. Op zich nog geen hoge leeftijd, maar ik ben me er wel steeds meer van bewust dat ik niet meer de jongste ben. Zo ben ik dagen uit de roulatie als ik een avondje heb doorgezakt en er lijken  steeds meer grijze haren door te dringen. Nu kan ik ze nog er uittrekken zonder dat het kale plekken op mijn hoofd maakt. 

Aan alles merk ik gewoon dat ik over mijn lichamelijke piek heen ben. Toch mag ik absoluut niet klagen hoor. Immers ben ik dus nog niet compleet grijs (wat mijn moeder op haar 27^e al wel was), ben ik volgens mij aardig gezond en volsta ik nog zonder problemen de potloodtest. Kortom, ik heb hoop ik nog wel even.

Gezondheid is niet vanzelfsprekend

Ik ben er van bewust dat het niet vanzelfsprekend is dat je in goede gezondheid verkeert. In mijn omgeving heb ik al een paar keer moeten meemaken dat jonge moeders voor hun leven aan het vechten waren (zie: bellebalance en ms ). In mijn familie ben ik een nichtje verloren aan borstkanker. Haar jongste heeft geen herinneringen aan haar. Dat lijkt mij nog het ergste. Dat je kinderen opgroeien zonder hun moeder, maar ook dat ze die niet eens kunnen herinneren. Hier moet je maar niet te vaak over nadenken, want anders word je alleen maar somber.

Testament regelen voor later

Het compleet negeren moet je ook weer niet. Je weet immers niet wat het leven je brengen zal. Wij hebben bijvoorbeeld vóórdat de kinderen geboren waren, al in een testament laten vastleggen wie de voogdij zou krijgen mocht er met ons wat gebeuren.  Ook hebben we in het testament laten opnemen, dat de kinderen pas de erfenis  zouden  krijgen zodra ze de 21 waren. Wij vinden een 18-jarige nog niet volwassen genoeg om goed te kunnen omgaan met een som geld (er van uitgaande dat er wat te erven valt uiteraard).  

Wat we nou niet hebben geregeld is een uitvaartverzekering.

Op de één of andere manier krijg ik altijd de rillingen als ik er aan denk. Eigenlijk alle verzekeringen sluit je af voor het geval dat, maar bij een uitvaartverzekering weet je zeker dat het moment komen zal dat het gebruikt gaat worden. Ergens ben je er dus gewoon voor aan het sparen. Op zich vind ik het concept wel goed. Toen de vader van een vriendinnetje overleed was ik erbij toen ze met de begrafenisondernemer overlegde en ik was in shock toen hij de prijzen noemde.

Een beetje begrafenis of crematie kost al snel duizenden euro’s. Ik kan me voorstellen dat als je het niet breed hebt dat dat gewoon niet op te brengen is. Dan is het fijn dat je gewoon al kan “sparen”  ervoor en je kinderen dus niet met een schuld(gevoel) hoeft op te zadelen.  Misschien toch interessant om er eens wat meer in te verdiepen?  

Uitgelichte afbeelding: Shutterstock door Paul Shuang