Ken je dat? Van die dingen waar je als je net zwanger bent of met een krijsende baby in je arm rondloopt je al op gaat verheugen voor later? Voor mij was dat met koekjes bakken. Als kind heb ik eindeloos veel gebakken, waarbij ik me vooral nog kan herinneren hoe lekker ik het deeg altijd vond en hoe misselijk je hier uiteindelijk van kon worden). Al veel te vroeg verheugde ik mij dus op zandkoekjes bakken met mijn dochter. Op de ene of andere manier leek me dat zo’n mooi ultiem moeder dochter moment. 

Ik begon al wat verheugd te kijken toen ik zag dat ze steeds meer enthousiast aan de slag ging met vormpjes en kleien. Langzaam begon ik het thema zandkoekjes bakken te introduceren en hier had ze zeker oor naar.

De eerst keer zandkoekjes bakken was geen succes

Toen we vakantie hadden en het een regenachtige dag was leek het mij een mooi moment om na al die jaren eindelijk eens uit te pakken en los te gaan op het koekjes bakken. Mijn dochter had er ook zin in. En we hadden nog van die vormpjes van de Albert Heijn van vroeger dus konden we die ook mooi een keer gebruiken. Omdat het de eerste keer was dacht ik laat ik het mezelf makkelijk maken en gewoon een pak kopen bij de supermarkt waarbij je alleen nog maar een paar dingen hoeft toe te voegen. 

Het deeg smaakte nog steeds lekker, dat begon goed!  Het was wel wat plakkerig, en toen mijn dochter het even vast pakte keek ze me al een beetje vies aan. Mevrouw houdt niet zo van vieze handen. Ik gaf niet zomaar op en gaf haar snel een vormpje om een koekje te maken. Een leuk hartje om mee te beginnen, leek me wel een goed idee. Na een hartje gemaakt te hebben wat nog half aan ding bleef plakken gaf mijn dochter het alweer terug. Ze had toch niet zo’n zin, maar wilde natuurlijk wel de koekjes. Ik keek naar de grote homp deeg. Waarom hadden we alleen maar van die kleine rot vormpjes van plastic, waar al het deeg ook gruwelijk aan blijft plakken. Na heel veel minuscule koekjes (uiteindelijk ging ik over op creatieve eigen vormen) hadden we een bakblik vol koekjes die we later samen met de buren opgepeuzeld hebben. Dit was toch niet helemaal hoe ik het mij jaren geleden had voorgesteld. 

Dit werkte wel!

Paar maanden later begon mijn dochter ineens weer dat ze zandkoekjes wilde bakken. Ik had bijna bedacht om daar nooit meer aan te beginnen voorlopig maar kreeg toen ineens wat nieuwe ideeën om het anders aan te pakken: 

  1. Gewoon met google zelf een recept waardoor je ook wat minder kan maken. Volgens mij had ik gewoon deze gebruikt, erg simpel https://www.koopmans.com/recept/zandkoekjes-1 
  2. Een deegroller kopen, is altijd leuk en kan je beetje afwisselen
  3. De allerbelangrijkste: grote vormpjes kopen! Dan ben je een stuk sneller klaar. Mijn eigen concentratieboog was niet heel veel beter dan die van mijn dochter en op deze manier hadden we oprecht allebei lol erin tot het einde.

De tweede keer was echt geslaagd. Het zijn wat grote koeken wellicht, maar ze waren lekker en iedereen was blij! 🙂

Geschreven door Liselot

Lees ook: glas in lood koekjes