Zoals je weet hadden wij een paar weken geleden ongewenste bezoekers in ons huis. Nou ja, eerder op ons hoofd. Naast Sanne waren ook Veerle en ik de pineut. Dit betekende eindeloos veel lotions in huis en kammen, kammen en nog meer kammen. Na drie ellendige weken waren we eindelijk helemaal luisvrij. Geen enkele neet was er op ons hoofd nog te vinden (door drie mensen gecheckt). Je kan je dus voorstellen dat ik wel door de grond kon zakken toen ik afgelopen vrijdag wederom neetjes ontdekte bij Sanne. Anderhalve week was ze schoon en nu zaten er weer eitjes in haar haren. Hoe kon dit toch? De dames van het kinderdagverblijf hadden daar wel, een nogal verontrustende, verklaring voor.

Dat luizen nog zo veel voorkomen komt voornamelijk door de ouders van de kinderen. Deze zijn in twee categorieën te verdelen:

De stille ouders
Deze categorie is de minst erge, maar toch erger ik me nu al aan deze ouders. Dit zijn de opvoeders, die luizen bij hun kind ontdekken, het behandelen en hem of haar naar de opvang / school sturen. Op zich allemaal geen probleem, ware het niet dat er een reële kans is dat het kind al anderen inmiddels heeft besmet. Zolang men niet geïnformeerd wordt, worden de kinderen niet gecheckt en kunnen de luizen zich steeds verder verspreiden. En zo ontstaat dus een luizenepidemie.

De gemakzuchtige ouders
Als ik deze tegen kom zal ik even een hartig woordje met ze praten. Blijkbaar zijn er ouders, die de luizen niet behandelen omdat “er toch niets tegen te doen is”. In deze categorie schaar ik overigens ook de ouders die niet de moeite nemen om na de lotion of shampoo nog dagelijks de haren te kammen. Ik begrijp het werkelijk niet dat er zulke mensen bestaan! Ik geef eerlijk toe, dat het best een klus is om elke dag weer die haren helemaal uit te pluizen, maar dat heb je toch gewoon over voor je kinderen? En ook voor al die andere kinderen? Maar welke egoïstische ouder doet er helemaal niets aan? Dat is toch geen leven voor een kind? Bij mij zal hij of zij niet komen spelen namelijk en ik kan me voorstellen dat kinderen onderling ook nog wel gemeen daarover kunnen zijn. Je zorgt er dus eigenlijk gewoon voor, dat je kind wordt buitengesloten. Wat voor een ouder ben je dan?!

In ieder geval ben ik dus de komende weken weer zoet met mijn kammetjes, waarvoor mijn dank! Dankzij de stille ouder heeft Sanne nu al twee keer feest op haar hoofd. Dus daarom ook hier mijn oproep:

Lieve ouders,

De vakantie is bij vele van jullie alweer voorbij. Dit betekent heel vaak dat er een luizenplaag volgt op de scholen. Ik wil jullie allen vragen om zelf de bolletjes van jullie kinderen te bekijken voordat ze naar school of het kinderdagverblijf gaan. Mocht je luizen zien? Geen ramp, maar behandel het en meldt het ook aan de leraar of pedagogisch medewerker.  En blijf vooral kammen daarna!  Laat andere kinderen niet meer de dupe worden. Wij zijn die beestjes meer dan zat!

Mijn dank!