Mijn oudste dochter heeft bijna de leeftijd dat ik haar op haar eerste echte kamp wil sturen. Ze is al een keer eerder geweest voor een weekendje, maar dat was natuurlijk maar voor twee nachtjes. Het lijkt mij zo leuk voor haar om eens het echte kampgevoel mee te maken en gewoon een week weg te zijn. Ik heb er zelf hele mooie herinneringen aan. En het heeft mij ook over mijn heimwee probleempjes geholpen te komen. Dus ja, stiekem ben ik al een beetje begonnen met om mij heen te kijken.

Zeilkamp

Mijn eerste week weg van mijn ouders was om te leren zeilen. Ik had een tennismaatje, die mij erover verteld had. Ik heb toen zelfstandig informatie ingewonnen bij de zeilschool en toen toestemming aan mijn ouders gevraagd. Volgens mij was ik een jaar of veertien toen. Mijn ouders waren razend enthousiast (ze wilden mij weg hebben?) en dus was de inschrijving snel rond. Het was een fantastische week! Zeilen moest ik duidelijk nog leren, maar het kampgevoel was overdonderd geweldig. Ik was zo enthousiast dat de rest van het gezin het jaar daarna ook op zeilkamp ging. Het leren zeilen ging met de jaren ook steeds beter. Mijn broertje en zusje kunnen het heel goed en hebben ook nog als schippers tijdens hun studententijd gewerkt. Dit gun ik mijn eigen kinderen ook, dus ben ik mij in verdiepen in menig zeilschool die kampen tijdens de zomer aanbiedt. Dat wordt hartstikke leuk voor ze!

De volgende fase

Manlief heeft nooit een zeilkamp gedaan. Maar zijn vakantie ervaringen heb ik nooit meegemaakt. Aan het einde van zijn middelbare school ging hij namelijk op reis met zijn vrienden. Niet zoiets als Salou, maar echt met rugzak op en gaan met die banaan. Zo avontuurlijk hoeven mijn meiden nou ook weer niet te zijn, maar iets van reislust is natuurlijk wel aan te moedigen. Gelukkig zijn er tegenwoordig wat meer georganiseerde jongerenreizen zodat tieners wel hun avonturen kunnen beleven in het buitenland, maar dat de achterblijvende ouders niet zwaar ongerust hoeven te zijn. En als de kids dan ook nog eens lekker actief kunnen zijn en wellicht mooie avonturen kunnen beleven tegelijkertijd, dan klinkt dat als een prima vakantie.

Talenkamp

Wat ook nog een mogelijkheid is, is een cursus in het buitenland. Ook dit heb ik destijds zelf georganiseerd. Twee weken lang vertoefde ik in een kostschool in het Franstalige deel van België (Remouchamps) om daar mijn franse taal te verbeteren. Twee weken lang mocht ik geen Nederlands praten. En hoewel ik in het begin er weinig van begreep vond ik de ervaring geweldig. Het tweede jaar kon ik al veel beter uit de voeten met het frans spreken. Ook dit soort kampen zou ik mijn dochters gunnen om mee te maken. Kortom, nog genoeg leuke plannen om verder uit te werken.

Uitgelichte afbeelding: Shutterstock