Ik vroeg mij af, ligt het aan mij?

Ik heb even getwijfeld of ik dit wel delen moest. Wil ook niet bekend komen te staan als die zeurende of bemoeizuchtige moeder, maar wil mij ook niet laten belemmeren in het uiten van mijn mening. En ja, ik weet het ook. Kinderen zijn kinderen, maar toch. Ben benieuwd wat jij van mijn relaas vindt over het schoolreisje van afgelopen donderdag.

Geen overdaad aan eten

Na jaren van uitgestelde schoolreisjes was het eindelijk weer zo ver. De kids gingen op schoolreisje. Mijn oudste naar het Archeon en haar zusje naar dierentuin Blijdorp. En ik mocht met haar mee als hulpouder! Wat hadden wij daar beiden naar uitgekeken. Vlak voor de het daadwerkelijke uitje, ontvingen van de school nog de regels voor het schoolreisje: geen geld mee, niet teveel zoetigheid, gewoon de reguliere lunch, geen camera’s, geen telefoons en de hulpouders mochten de kinderen niet trakteren. De kinderen mochten wel iets van een snoepje mee, maar met mate. Iets met een bewuste school en zo. Enfin, wij hadden voor de kinderen dus een zakje Haribo snoepsleutels gekocht om uit te delen aan de kinderen van hun groepje. Daar verheugden ze zich al helemaal op.

Delen is niet voor iedereen weggelegd

In de bus naar Blijdorp werden de tassen van de kinderen al open geritst en werd trots geshowd wat de mama’s meegegeven hadden voor de dag. Ik hoorde kinderen van mijn groepje zeggen, dat ze extra hadden meegekregen omdat ze dan konden uitdelen. Gezien de grote zakken, had ik ook niet anders gehoopt. Ze konden uiteraard niet wachten tot ze lekker snoepen mochten. Mijn dochter wilde heel graag als eerste uitdelen. De eerste twee rondes kwamen dus van haar vandaan. Toen was het zakje leeg. En dat was het dan ook gelijk. Tot aan de lunch hebben de andere kinderen het uitdelen uitgesteld en daarna is het er niet meer van gekomen. Wel zag ik zo vrolijk rondlopen kauwend op hun meegebrachte snoepjes. Ze hebben stuk voor stuk hun eigen zooi opgegeten nadat mijn dochter klaar was met uitdelen. Een van de meisjes haalde haar zak vol snoepgoed tevoorschijn en heeft met de grootste moeite nog een snoepje uitgedeeld aan de rest (iets met dwingende ogen van mijn kant).

Overdreven of niet?

Als moeder vond ik het best lastig om te zien, dat kinderen zo egocentrisch en geniepig kunnen zijn. Wachten tot iets opgedeeld is om vervolgens stiekem je eigen voorraad in je eentje op te eten. Een andere moeder zei dat dat kind eigen was en ik mij er vooral niet druk over moest maken. Dat laatste snap ik wel en probeer ik ook. Maar of het kind eigen is? Mijn kinderen zijn daar toch echt anders is. Als ik ze iets meegeef om uit te delen, dan doen ze dat ook en eten ze het niet in hun eentje op. Zeker niet nadat ze meerdere keren gezegd hebben dat hun mama een hele zak had meegeven om uit te delen. Dus ja, overdrijf ik? En is dit iets wat alle kinderen doen? Ik hoop oprecht van niet…

Gerelateerde posts:

Interview met een alleenstaande moeder Je eerste verjaardag zal ik nooit vergeten Moeders, denk toch na over wat je zegt! Even een update over mij!