Hoe bedoel je, kapitaalvernietiging?

Het is weer eens zo ver. Ik ben mij aan het verbazen over beslissingen van instanties, zoals in dit geval, de gemeente. Maar voordat ik je meeneem in mijn relaas, zal ik je eerst even bijkletsen.

Vaarwel bakfiets

Wij hadden al vijf jaar een bakfiets, de oh zo bekende Babboe. Wat hebben we er van genieten en vooral ook Noor. Zij vindt fietsen gewoon heerlijk. Ze is net een hondje met haar tong naar buiten, genietend van het zonnetje en de wind. En toen was de bakfiets ineens weg. Nou ja, het was wel aangekondigd hoor. Babboe heeft namelijk wat foutjes gemaakt in de productie van haar frames. In ieder geval die van de lichting waar onze bakfiets uit stamt. Twee maanden terug is zij dan ook opgehaald, waar ik dacht voor inspectie, maar ze is blijkbaar gewoon gelijk vernietigd. Dus we missen nu een vervoersmiddel voor Noor.

Onze jeugdconsulent

Gelukkig had ik al eerder even contact gehad met onze fijne jeugdconsulent bij de gemeente. We noemen hem voor het gemak even Jochem. Hij vertelde dat er vanuit de gemeente altijd meegedacht kon worden naar een oplossing om Noor te kunnen vervoeren anders dan een auto. Zo gezegd zo gedaan, ik belde Jochem en hij kwam een week later voor een huisbezoek langs. Ik vind Jochemd altijd een fijne man, die met ons meedenkt en in mogelijkheden denkt. Enfin, we bespraken onze behoefte qua vervoer. Ik vertelde dat de bakfiets ons altijd goed bevallen was en vooral Noor ook. Maar ook dat deze prima in de schuur paste en dat, wat ons betreft, we niet een speciale fiets hoefden te hebben. Een andere bakfiets zou prima zijn. Jochem begreep onze wens helemaal én liet ook weten dat dat een stuk voordeliger zou zijn. Immers kost een speciale fiets al snel 10.000 waar een bakfiets voor de helft aangeschaft kan worden. Maar, zo zei hij, hij wist niet zeker of het juridisch zou mogen van de gemeente. Uiteraard zou het wel geprobeerd worden.

De gemeente

Dezelfde middag nog belde Jochem mij weer op. De jurist van de gemeente vond de bakfiets teveel als gebruikelijke zorg gelden en kon daarom niet akkoord gaan met de aanschaf ervan. We moesten maar een speciale fiets krijgen. Ik was toch wel een beetje verbaasd over dit bericht. Als eerste dat een jurist hierover beslissing kan of mag nemen. Maar vooral dat de gemeente liever het dubbele uitgeeft aan een vervoersmiddel dan de uiteindelijke gebruikers ervan nodig vinden. Hoe bedoel je, geldverspilling? En ja, ik snap het uitgangspunt van gebruikelijke zorg, maar wie zou daar nou over gaan klagen? Wij niet in ieder geval. We snappen niet zo goed wat nou het probleem kan zijn. Alles is toch goed in te regelen? We kunnen vast op de factuur laten vermelden dat het een vervoersmiddel voor onze gehandicapte dochter is. Of wellicht is er een andere constructie te verzinnen waardoor het niet als gebruikelijke zorg wordt gezien. Het gewoon gelijk afschieten van een goedkoper alternatief is wat mij gewoon verbaasd. En dan maar klagen dat alles zo duur is en onze zorgintensieve kinderen zoveel geld kosten. Snap jij het nou nog?

PS, nog steeds blij met Jochem hoor!