Gastblog oma: HEMA op haar best

Toen ik nog lesgaf, stond er ergens in het schoolboek een oefening met bekende namen, die een afkorting van iets waren. Zo ook de HEMA. Ik had volstrekt geen idee waarvan, bladerde snel in het antwoordenboek en ontdekte dat de letters een acroniem waren van Hollandsche Eenheidsprijzen Maatschappij Amsterdam. In de volksmond verbasterde men het woord tot Hier Eet Men Afval, met dank aan de rookworst waarover destijds tendentieuze verhalen de ronde deden. Mijn huiswerk: ‘Wie van je ouders weet waar de letters HEMA een afkorting van zijn? Sluit eens een weddenschap met hen af, dat wordt dan waarschijnlijk een-nul voor jou.’ De volgende dag kwam één leerling (van de 120) teleurgesteld op me af. Hij had de weddenschap verloren, €1 kwijt, zijn vader wist het antwoord. Ik heb hem het geld toen toch maar terugbetaald, dat vond ik wel zo sportief. En ik vertelde hem tegelijkertijd dat hij trots op zijn vader kon zijn, want IK had het antwoord dus niet geweten!

Haas

Tegenwoordig loop ik verlekkerd rond in de HEMA. De winkel heeft echt mijn hart gestolen met haar babyspulletjes. Allemaal zoveel leuker en handiger en frisser dan toen mijn eigen kinderen nog klein waren! Ik koop dan ook af en toe van die kleine baydingetjes, zodra de kleinkids groter worden, raak ik hun maat kwijt. Mijn grote favoriet tot dusver is HAAS, het pluche beest in groot formaat, waar vooral twee van de kleinkinderen helemaal dol op zijn, bovenop springen en onder lappen, dekens en kussentjes begraven, om vervolgens naast HAAS te gaan liggen ‘slapen’. Het liefst zouden ze hem zelfs mee naar bed willen nemen, maar dan ligt hun spijlenbedje wel direct vol. ‘HAAS blijft in de speelkamer slapen,’ zeg ik met mijn meest stroperige conflict-vermijdende stem, ‘in zijn eentje. HAAS is zooooo moe van het spelen!’ Tot nu toe lukt het.

Knutselen bij HEMA

Sinds kort heb ik bij de HEMA ook de knutselafdeling ontdekt. Ik kocht er autostickers en oogjes in alle standen en maten. Van die plastic bolletjes met bewegende zwarte rondjes als pupil, sommige hebben zelfs zogenaamde wimpers! Toen Sanne en Veerle bij ons waren, mochten ze van mij direct aan de slag. Met als gevolg dat ze de autostickers ongebruikt lieten (tja, duidelijk meisjes hè, lekker vooroordeel van mij) en de oogjes overal opplakten, ze gingen helemaal los. Twee dagen later vond ik nog overal oogjes op de vloer, tegen de muur, onder het kleed. De volgende keer maak ik denk ik een soort ‘plakscenario’ voor hen, om ze te laten zien dat je er bijvoorbeeld ook eikeltjes mee kunt beplakken, om er zo minimonstertjes mee te creëren. Op op steentjes, dat zou ook een optie kunnen zijn. Je kunt ze zelfs op mandarijnen plakken als je een creabea uitdeel-ding moet maken. Er zijn zoveel creatieve mogelijkheden te bedenken met die grappige ogenstickertjes!  Als je trouwens nog surprises moet maken voor 5 december weet ik zeker dat je wel kan slagen als bij de knutselspulletjes kijkt. Knutselen bij Hema is inspiratie op doen voor Sinterklaasavond.

• 

• 

Tot mijn plezier kwam ik in het schap ook de reepjes papier voor de muizentrapjes van vroeger tegen. Daar versierden mijn kinderen toen ze nog jong waren correspondentiekaarten mee, die we vervolgens naar oma en opa stuurden. Met die oogjes erbij wordt alles geheid nog grappiger om te zien. Ik heb ook meteen de gekleurde vouwblaadjes erbij gekocht. Ik verheug me er nu al op om aan de meiden voor te doen hoe hun knappe OMA een konijntje kan maken! Nou ja, eerlijk gezegd is dat ook wel het enige wat ik kan vouwen, op een bootje en een papieren hoedje na. Maar misschien ga ik tegen mijn gevouwen eindresultaat plotseling expres HAAS zeggen, om nog meer indruk op hen te kunnen maken. Hmmm. Laat ik maar hopen dat ze het onderscheid tussen  een konijn en een haas nog niet op hun netvlies hebben staan!

Lees ook: Kerstmis tradities