Cluster 2 onderwijs – de verlenging

De afgelopen vier jaar ben ik voortdurend bezig geweest met instanties en aanvragen. Ik heb al een mapje “Noor” op mijn computer staan waar ik alle documenten en kopietjes van brieven in bewaar. Zodat ik ze snel in bulk verzenden kan. Recentelijk voor de WLZ aanvraag (nog niets besloten daarover) en een paar maanden terug voor school. Eind van dit schooljaar eindigt namelijk het peuter arrangement voor Noor. Dit is kort gezegd het potje waaruit de school van Noor voor haar betaald wordt. Ik moest dus weer de gehele aanvraag opnieuw doen. Althans, dat dacht ik.

Mijn eerdere ervaring

Ik weet niet of je het nog herinneren kan, maar de aanvraag voor het arrangement had nog best wat voeten in de aarde destijds. Een boekwerk aan papier moest ik afleveren om vervolgens nog door een soort van ballotage commissie beoordeeld te worden. Er gingen voor mijn gevoel weken overheen (denk dat het uiteindelijk maar enkele weken betrof), maar het was het allemaal waard. Noor mocht in ieder geval voor twee jaar naar school en cluster 2 onderwijs volgen.

Onder cluster 2 van het speciaal onderwijs vallen de scholen voor dove en slechthorende kinderen en kinderen met een communicatieve beperking, een taalontwikkelingsstoornis (TOS). Dit kunnen ernstige spraak- of taalmoeilijkheden zijn of een vorm van autisme waarbij de communicatie het belangrijkste probleem is en niet het gedrag.

https://www.leraar24.nl/50149/cluster-2-voor-dove-en-slechthorende-kinderen-of-kinderen-met-een-taalontwikkelingsstoornis/

Opnieuw de papierwinkel in

Afgelopen november ontving ik van de intern begeleider van de school een mail met daarin de boodschap dat er opnieuw een arrangement aangevraagd moest worden. Mijn hemel, dacht ik. Weer zo’n boekwerk verzamelen en aanleveren. Maar eerst het formuliertje dat bij het mailtje zat. Tot mijn vreugde vertelde de intern begeleider mij, dat dat het was en niet verder papierwerk nodig was. Immers was Noor al verder bekend bij de commissie en bij school. Wat wel even een dingetje zou kunnen zijn, was de visus van Noor. Uit het meest recente onderzoek van Visio was namelijk gebleken dat deze dusdanig vooruit was gegaan, dat ze niet meer als blind voor cluster 2 onderwijs beschouwd kon worden. Jippie voor haar en ons, maar tegelijkertijd toch ook weer verdomde onhandig. Zo gaat dat meestal met mijlpalen bij ons meisje. Blij dat ze zo vooruit gaat, maar om wat voor elkaar te krijgen soms ook niet praktisch.

Kwestie van out of the box denken

Gelukkig deelde de intern begeleider onze mening en wilde ze toch voor het dubbele arrangement gaan. Dat Noor beter kon zien, betekende niet dat wat ze ook zag voortdurend registreerde. Qua verwerking van beelden is ze dus nog wel blind genoeg op papier. Is het nog te volgen? Hoe dan ook, de boodschap was niet blind te staren (mooie woordspeling tussendoor) op cijfertjes en te kijken naar het kind. De commissie heeft deze boodschap volledig overgenomen en het arrangement wederom goedgekeurd en verlengd. Zelfs voor vier jaar dit keer in plaats van de reguliere twee. Een super mooi bericht dus! Noor gaat naar school de komende vier jaar! En nog altijd in een klasje van maximaal vier kinderen. Zo blij als aanvragen eens soepel en spoedig verlopen…