Bruin brood, ook wel volkorenbrood genoemd, wordt beschouwd als gezonder dan wit brood om meerdere redenen. Het zou als eerste meer voedingsvezels bevatten dan wit brood. Deze vezels zijn goed voor de spijsvertering en kunnen helpen bij het voorkomen van constipatie. Ze geven ook een voller gevoel, wat kan helpen bij gewichtsbeheersing. Daarnaast bevat bruin brood meer vitamines en mineralen, zoals B-vitamines, ijzer en magnesium, omdat het gemaakt is van de hele graankorrel. Deze voedingsstoffen zijn essentieel voor verschillende lichaamsfuncties. Het hogere vezelgehalte in bruin brood kan ook bijdragen aan een stabielere bloedsuikerspiegel. Dit is vooral belangrijk voor mensen met diabetes of voor diegenen die hun bloedsuikerspiegel willen beheersen. Bovendien kan regelmatige consumptie van volkorenproducten, zoals bruin brood, het risico op bepaalde chronische ziekten, zoals hart- en vaatziekten, verminderen. En laten we ook niet vergeten dat wit brood vaak meer toegevoegde suikers en ongezonde vetten bevat.

Er zijn dus voldoende redenen om gewoon dagelijks een lekker sneetje van de donkere boterham te eten. Hoe donkerder hoe beter. Toch? Of is het soms alleen maar schone schijn?

Bruin brood is niet altijd echt bruin brood

Je zou haast denken dat een lekkere bruine boterham vol met pitten mega gezond voor je is, maar helaas. Soms is het namelijk gewoon net zo “slecht” als de gemiddelde witte boterham. Hetzelfde geldt voor mais brood. Ook dat oogt gezonder dan het werkelijk is. Niet dat ze ongezond zijn hoor! Maar de meeste bruine broden zijn stiekem niet bruin als in de zin van echt volkoren broden. Het zit hem allemaal in het eerste ingrediënt. Bijvoorbeeld: onder aan de pagina zie je twee ingrediëntenlijsten van op het oog twee donkerbruine broden. Bij de eerste is volkoren tarwemeel als eerste opgenomen, dus het hoofdbestanddeel. Bij de tweede is tarwebloem het hoofdingrediënt en daarna pas volkoren tarwemeel. Bij tarwebloem is de korrel vermalen tot witmeel.

Hoe wordt het gemaakt?

Tarwemeel wordt gemaakt door het malen van tarwekorrels. Maar hoe gaat dat exact in zijn werk?

Eerst, wanneer de tarwe rijp is, wordt deze geoogst. Dit gebeurt meestal met behulp van maaimachines. Na het oogsten wordt de tarwe gereinigd om ongewenste deeltjes zoals stof, stro en andere onzuiverheden te verwijderen. Dat wil je immers niet eten. Vervolgens wordt de gereinigde tarwe opgeslagen in silo’s of opslagfaciliteiten waar het kan worden bewaard tot het nodig is voor verwerking. Wanneer het tijd is om het meel te produceren, wordt de tarwe naar een molen gebracht. Hier worden de korrels gebroken en gemalen tussen grote stenen of stalen rollen. Dit malen scheidt de buitenste schil van de korrel, de zemel, van het binnenste deel, de endosperm.

Het is het endosperm dat wordt vermalen tot een fijn poeder, dat we kennen als tarwemeel. Afhankelijk van hoe fijn het meel moet zijn en welk type meel gewenst is, kan het malen variëren. Bijvoorbeeld, voor volkorenmeel wordt de gehele korrel, inclusief de zemel, gemalen. Nadat het malen is voltooid, wordt het meel gezeefd om eventuele grotere deeltjes te verwijderen en om het een uniforme textuur te geven. Het is dan klaar om te worden verpakt en verzonden naar bakkerijen, supermarkten en andere verkooppunten. Dus in het kort: het stukje volkoren is de schil van de korrel en hetgeen wat het verschil maakt.

IMG_6511
IMG_6512

Het eerste brood is dus een stuk vezelrijker dan het tweede. Sterker nog, het tweede brood heeft meer weg van wit brood dan van brood bruin. Als je dus vanwege het gezonde en / of de vezelrijkheid graag bruin brood eet, draai dan af en toe je broodzak om en bekijk de ingrediëntenlijst.