Dat de tijd vliegt, dat is wel duidelijk. De jongste telg is gewoon alweer anderhalf jaar in ons midden. Ze is niet meer weg te denken. Dat kan ook helemaal niet, want dit dametje is echt een karaktertje. Ze laat wel van zich horen. Hoe het nu gaat? Dat zal ik je vertellen.

Grove motoriek

Je zal het vast niet geloven, maar onze jongste dame is net zoals haar zussen. Lopen heeft geen enkele prioriteit bij haar. Ze kan prima rond de tafel en aan de hand stappen, maar los voortbewegen is nog een stapje te ver. Fysiek zou ze het wel aan kunnen. Maar ze lijkt het toch wat spannend te vinden. Hetzelfde geldt voor los staan. Zodra ze merkt dat ze zich nergens aan vast houdt, laat ze zich door haar knieën zakken. Waar die angst vandaan komt? Geen flauw idee. Maken we ons zorgen? Nou nee, want ze volgt gewoon dezelfde weg als haar oudste twee zussen. Die liepen met 23,5 en 20 maanden. Ze is nu anderhalf jaar en heeft dus nog een kleine twee maanden om alsnog de snelste van de vier te zijn. En anders is het ook prima. Ze kan goed kruipen, de trap omhoog komen, banken op klimmen en dat soort dingen. Lopen doet ze als ze er zelf helemaal klaar voor is.

Fijne motoriek

Naar mijn weten is haar fijne motoriek gewoon normaal voor een dreumes van anderhalf jaar. Ik zie haar blokjes stapelen, met duplo bouwen, doosjes in en uit elkaar halen en ringen om een houten paal plaatsen. Ook worden de rozijntjes met gemakt opgepakt, dus de pincetgreep lijkt eveneens goed beheerst te worden. Zelf eten zou geen enkel probleem moeten zijn. Motorisch dan, want mevrouw heeft daar dus totaal geen zin. De koningin vindt het wel prima om gevoerd te worden en wordt boos als ze het zelf moet doen. Voor nu gaan we er maar in mee en wachten we met smart op de zelf-willen-doen-fase. Waarschijnlijk kijken we dan met weemoed weer terug naar deze periode.

Taal met anderhalf jaar

Onze dreumes is een enorme kletser. Of we zijn gewoon niets meer gewend na haar zus, dat kan ook. In ieder geval lijkt ze elke week weer nieuwe woordjes op te pikken. Die laten ze dan in veelvoud horen. Ook lijkt ze zich steeds beter te uiten. Ze heeft al een duidelijke mening die ze graag ventileert. En als we niet luisteren, laat ze ook van zich horen. Af en toe is ze dus een klein dwingelandje. Maar oh, wat is dat ook genieten! Vooral om de grapjes die ze maakt en de gekke bekken die ze trekt. Het zien dat ze vaak begrijpt wat we bedoelen en daar vervolgens op reageert. Ze is echt een klein mensje aan het worden met haar eigen grillen. Een persoontje dat vol ontzag naar haar twee grootste zussen kijkt en naar haar andere grote zus als een speelmaatje (en soms ook de concurrent). De interactie tussen de jongste twee meisjes is absoluut uniek en goed voor beiden. Ze lijken elkaar te motiveren.

Ons moppie

In alles lijkt onze jongste gewoon hetzelfde breipatroon als haar zussen te hebben. Haar lach is exact hetzelfde als die van de tweede, net zoals het gebit. Haar dramaqueen gehalte heeft ze weer van de oudste overgenomen. Maar ze is toch ook wel echt anders dan haar zussen. Haar nieuwsgierigheid en het ondeugend zijn, is wat niet eerder hebben meegemaakt. Zij is de eerste die uit haar eetstoel klimt om op tafel te zitten. Zij is ook de eerste die alle kastjes opentrekt en de inhoud van lades door de woonkamer gooit. Een klein handenbindertje van anderhalf jaar, waar we ontzettend van genieten.

Gerelateerde posts:

Dreumes huilt voor het slapen gaan Wij laten vaccineren tegen alle typen Meningokokken luiers tipsLuiers en luiers, ken jij deze handige tips al? Nijntje op schoolreisHet nieuwste Dick Bruna boek: Nijntje op schoolreis